aags na de opwinding van de verkiezing van de nieuwe provinciaal overste (en van de nieuwe paus, dat ook) was het tijd voor bespiegelingen op het kapittel van de Nederlandse dominicanen in Huissen. Over zending, communicatie en werving. &De discussie is levendig, de materie is taai.’
Ernst Marijnissen o.p.
Je zou verwachten dat de broeders, gemiddelde leeftijd boven de 75, tijdens hun vierjaarlijkse vergadering praten over hoe ze de provincie goed kunnen afbouwen. Daar is echter geen sprake van.
In de ochtend deed Ernst Marijnissen een nadrukkelijke oproep om niet alleen te praten over oud worden, oud zijn en krimp, maar ook over &wat we te zeggen, te doen en te leren hebben’. We zitten in een donkere kerksituatie, maar net als Dominicus ooit een nacht doorpraatte met een herbergier, moeten &wij ook in het duister durven luisteren. En als je gewaar wordt wat je te doen hebt, komen de helpers wel.’
Beheerder van de website Arjan Broers sloot daarbij aan door de broeders uit te dagen de communicatie niet alleen als informatievoorziening te zien, maar als kern van de zending en de werving. De broeders zouden daarin samenwerking moeten zoeken met anderen en zich moeten laten bevragen, in plaats van te denken dat ze eerst alle antwoorden zelf bedacht moeten hebben.
Life of Pi
Het gesprek over zending, communicatie en later op de dag over werving golfde langs vele onderwerpen. Opvallend was wel dat de broeders bereid zijn om de komende twee jaar in kleinere groepen in gesprek te gaan met elkaar, over hun eigen motivatie. Daarnaast zal de betrokkenheid bij de website als een instrument van de zending worden vergroot.
Het kapittel bijeen in de Aula van het klooster in Huissen.
Naar goede dominicaanse gewoonte leidden de beraadslagingen niet meteen tot verdere besluiten. Het kapittel is allereerst de plaats om van gedachten te wisselen en de stemming te peilen. Zo kun je wijzer worden zonder het eens te zijn. De uiteindelijke keuzes liggen dan bij het bestuur. Bovendien zijn het nogal zware thema’s in deze tijd: zending, communicatie en werving. &De discussie is levendig, de materie is taai’, concludeerde Wim Verschuren, gespreksleider en frater van Tilburg.
Op de avond kijken de broeders naar de film Life of Pi, waarin een Indiase jongen die zich bij drie religies vindt horen schipbreuk leidt. Zie ook: &Ik wil gewoon God liefhebben’. Op vrijdag wordt over de financiën gesproken. Op zaterdag is er nog wat resttijd voor onderwerpen die nog aandacht behoeven. ’s Middags worden de resultaten van het kapittel gedeeld met overige leden van de dominicaanse familie in Nederland.
Keuzes
Behalve de naam van de provinciaal overste (René Dinklo) zijn ook de andere keuzes gemaakt, helemaal volgens de in de basis bijna acht eeuwen oude democratische regels van de Orde. Leden van het diffinitorium zijn Antoon Boks (uit Huissen), Jozef Essing (Zwolle), Jan Laan (Rotterdam) en Dolf Niessen (Amsterdam). Dit zijn de gekozen leden van het bestuur, dat in de dominicaanse traditie consilie heet.
Toegevoegd lid is Harrie Penninx. Het kapittel koos voor een extra lid vanwege de spreiding over het land (hij woont in Berg en Dal) en vanwege het contact met de teruggekeerde missionarissen uit de Antillen en, zoals hij zelf, uit Zuid-Afrika.
Daarnaast zijn er nog twee leden van het consilie: de regens van de studie, die volgens de constituties wordt voorgesteld door het diffinitorium en bekrachtigd door de magister in Rome. Momenteel is dat Leo Oosterveen, die de in december 2011 plotseling overleden Bert Wulffelé opvolgde.
Blijft nog over de socius of co-provinciaal. Dat kan iemand van het diffinitorium zijn, maar ook van daarbuiten. De provinciaal overste mag zelf een voorstel doen met wie hij de komende vier jaar als dagelijks bestuur nauw wil samenwerken. Het diffinitorium beslist daarover.
