n een cartoon van 'Peanuts’ loopt Charlie Brown met een bord over straat. De tekst op het bord luidt: 'Jezus is het antwoord!’ Een van de omstanders reageert hierop met: 'Maar wat was de vraag dan?’ Zr. Sara Böhmer, overste van de dominicanessen van Bethanië, heeft met Charlie Brown te doen. Over evangelisatie en de principiële gelijkwaardigheid van mensen.
Charlie Brown wil getuigen van iets wat voor hem van levensbelang is. Hij heeft er veel voor over, zonder te weten hoe mensen op zijn getuigenis zullen reageren. Misschien hoopt hij anderen te helpen, maar teleurstellender kan de reactie niet zijn: geen verzet of kritiek, enkel onbegrip!
Soms lijkt het spreken over nieuwe evangelisatie op deze cartoon. In een maatschappij met geluid in overvloed treffen we niet vanzelfsprekend een luisterend publiek aan.
Gods goede nieuws
Mijn grote voorbeeld is de stichter van onze congregatie, pater Johannes Jozef Lataste, die in juni 2012 zalig verklaard werd. In september 1864 ervoer hij, tijdens een nachtelijk gebed in de vrouwengevangenis waar hij werkte, dat God, schepper van hemel en aarde, de grote, almachtige God, behoefte heeft aan onze vriendschap. Hij smeekt ons, ons voor Hem open te stellen en zo van binnenuit te genezen.
Lataste begon dit goede nieuws van de gelijkwaardigheid van alle mensen uit te dragen en in praktijk te brengen. Maar welkom was hij niet! Lataste stichtte een klooster, waar ex-gedetineerden, prostituees en meisjes met een goede reputatie, zonder onderscheid met elkaar als zusters zouden kunnen leven.
Vandaag telt
De grootste ergernis was, dat niemand mocht weten wie welke weg gegaan was. Niemand mocht meer in staat zijn om over een mens te oordelen op grond van het verleden, omdat voor God alleen telt, wat vandaag ís, en niet wat gisteren was. Maar voor de gevangen vrouwen ging een nieuwe wereld open, van barmhartigheid en hoop tegen alle hoop in.
Als wij altijd en overal welkom willen zijn met ons nieuws, lopen we het risico de radicaliteit van de boodschap van Gods verlossende liefde af te zwakken. Het gaat om het doorgeven van onze eigen authentieke ervaringen, die we ontvangen hebben, precies zoals het dominicaanse devies luidt: doorgeven wat je in contemplatie ervaren hebt.
Houding
Het gaat bij pater Lataste niet in de eerste plaats om actie, maar om een houding, die voortkomt uit de persoonlijke ontmoeting met Jezus Christus. Daardoor kunnen wij ook als congregatie met veelal oude leden evangeliseren. In elke ontmoeting kunnen wij getuigen dat God de gelijkwaardigheid van mensen serieus neemt.
Voor Lataste was zijn prediking een evangelisch verhaal. Voor ons is het vaak moeilijker om de naam van Jezus Christus te gebruiken. In Nederland hoor ik wel termen als 'de Ander’, 'de Onnoembare’ en dergelijke. Maar het verhaal van God wordt concreet in een persoon. Het is goed om dit niet te verzwijgen. Evangelisatie draait immers op de eerste plaats om de verkondiging van Jezus Christus, hoe dwaas ook! (1 Kor 1,21)
Dit is de ingekorte versie van een bijdrage van zr. Sara Böhmer o.p. aan het bulletin van de Konferentie Nederlandse Religieuzen.
