n die tijd verliet Jezus Samaria en ging naar Galilea.
Hijzelf had verklaard, dat een profeet in zijn eigen vaderstad niet in aanzien is.
Toen Hij nu in Galilea kwam, ontvingen de Galileeers Hem welwillend, omdat zij alles hadden gezien, wat Hij te Jeruzalem op het feest had gedaan. Zij waren immers zelf ook op het feest geweest.
Zo kwam Hij dan wederom te Kana in Galilea, waar Hij van het water wijn had gemaakt. Daar bevond zich een koninklijke beambte, wiens zoon te Kafarnaum ziek lag.
Toen hij hoorde dat Jezus uit Judea naar Galilea was gekomen, ging hij naar Hem toe en verzocht Hem, dat Hij mee zou komen om zijn zoon te genezen, want deze lag op sterven.
&Als gij geen wondertekenen ziet,’ zei Jezus tot hem, &dan gelooft gij niet.’
Daarop zei die hofbeambte: &Heer, kom toch eer mijn kind sterft!’
Jezus antwoordde: &Ga maar, uw zoon leeft.’ De man geloofde wat Jezus hem zei en ging heen.
Zijn dienaars kwamen hem onderweg reeds tegemoet met de boodschap dat zijn kind leefde.
Hij vroeg hun naar het uur waarop de beterschap was ingetreden, en zij zeiden hem: &Gisteren op het zevende uur is de koorts van hem geweken.’
Toen besefte de vader, dat het gebeurd was juist op het uur waarop Jezus gezegd had: &Uw zoon leeft.’ Hij zelf en heel zijn gezin geloofden.
Dit tweede teken deed Jezus nadat Hij uit Judea naar Galilea gekomen was.