‘Hoe moet ik, Jezus achterna, handelen?’

‘In mijn rustige huiskamer zou ik zeggen: natuurlijk, vergeven, vergeten en opnieuw beginnen.’

‘De norm van wat we normaal vinden schuift steeds verder op naar het abnormale.’

‘In het kleine, in het schijnbaar verborgene, schuilt iets onnoemelijk groots.’

‘Als we werkelijk opnieuw willen beginnen, zullen we moeten delen met hen die erom vragen.’

‘Daar zit die man, die in de hemel smacht naar een druppel water.’

‘Mikel is 19 en is deze zomer met ruzie vertrokken bij zijn vader.’

‘Ik overweeg wat het voor mij zou betekenen om opnieuw te beginnen, om de laagste plaats in te nemen.’

‘We moeten de barmhartigheid van nu opnieuw uitvinden – tegendraads of niet – want we kunnen niet zonder.’

‘Beste, lieve God, waarom wilt U dat ik Poetin bemin en voor hem bid?’

‘Wat zou ik een hoop verknald én veel gemist hebben, als ik alles maar één keer kon doen of meemaken.’

‘Je krijgt niet altijd wat je vraagt, je vindt niet altijd wat je zoekt, en deuren blijven soms gesloten.’

‘Naar welke tekenen zijn wij op zoek in onze verscheurde wereld?’

‘Laat ik het maar stil laten worden, mijn handen in alle eenvoud openen.’

‘Als je niet weet dat je zelf liefde en vergeving nodig hebt, hoe kun je het dan aan anderen geven?’

Het is oorlog in Europa, wij vernietigen de aarde, wij buiten onszelf uit: geven wij toe dat we ziek zijn?

Waarom vasten na twee jaren van gedoe rond elke ontmoeting, elke blijk van nabijheid?

‘Juist nu de pandemie afneemt maar de strijd is losgebarsten weten we wat we te verliezen hebben.’