‘De andere wang toekeren: het is een poging in de ander, die fout zit, je broeder of zuster tevoorschijn te roepen, medemenselijkheid te herstellen. Het haalt ons uit de kringloop van het kwaad.’

Roeping: blijf wie je bent maar doe het anders!

Hoe we liefhebben is afhankelijk van het feit dat we liefhebben, en niet omgekeerd.

En als het niet te harden is en een luide klacht klinkt, probeer ik het te laten zijn als een zichzelf uitschreeuwen, dat ik naar God toe laat gaan.

‘Als uit de wereld van vandaag zich een nieuwe generatie bij ons aanmeldt zal die geen kloon zijn van de oude – kijk maar naar de nieuwe dominicanen!’

‘Ik weet niets over God, ook nu niet, hier en nu. Maar Hij of Zij, wat maakt het uit, laat mij niet los.’

‘De echte vraag is waarom er bij asielkinderen niet wordt gezegd: hoera, een jongen, hoera, een meisje, hoera een mensenkind, een kind van God!’

Vrede is niet zomaar de afwezigheid van geweld en een fijn gevoel. Vrede is een blijvend thuis vinden bij God, onder alle omstandigheden, ook als het donker is om ons heen.

‘Messiasverwachting gaat pas goed als je bij elkaar begroet wat in ieder van ons groeit.’ Beeldmeditatie van Jozef Essing o.p.

‘Als God alleen geboren zou zijn in Jezus Christus, honderden jaren geleden, dan hebben wij daar in onze tijd niets aan.’

‘Ik geloof niet in “het hokje” van een ramp ooit, later. Het overvalt je gewoon op een woensdagavond als je bek-af bent en de stress door je aderen voelt gieren en de spanning je uit je slaap houdt.’

Veel christenen aanbidden Jezus Christus – in plaats van hem te volgen. En dat snap ik best. Hem aanbidden is veel veiliger dan hem te volgen.

De liefde van God gaat aan onze daden vooraf. Hij komt ons al bij voorbaat tegemoet. Het vraagt slechts dat wij ons aan Hem toevertrouwen.

Alleen wie déze wereld liefheeft, mag in een nieuwe wereld geloven.

Zalig zij die hun eigen tekort en pijn kennen, want zij kunnen met zachtere en wijzere ogen naar zichzelf en de wereld om hen heen kijken.

De liefde is fundamenteel, en aan die liefde is op vele wijzen gestalte te geven.

‘Onze verstandigheid krijgt theologisch gesproken pas werkelijk betekenis als we ons laten gezeggen door wat in onze cultuur als primitief en achterhaald geldt.’

De Kerk is ernstig gewond geraakt, lijdt pijn en veroorzaakt pijn. De crisis is ook een kans om het anders te doen en vertrouwen te stellen op Gods Geest.