‘Gelukkig wij wanneer we mensen in hun broosheid dragen.’

‘Het missen van de Mis – heel stiekem zou je wensen, dat dit virus-van-het-missen zich breder en breder zou verspreiden en tallozen opnieuw zou bekruipen.’

Wij moeten opnieuw leren horen wat er van ons gevraagd wordt en daarvoor moeten wij tal van vormen van verdoving en verblinding zien te doorbeken.

Zou het kunnen zijn dat sterven aldus de ultieme levensdaad wordt?

‘Zolang ik mijn ziel niet hinder om met liefde in het leven te staan, heeft deze ook genoeg bewegingsvrijheid in kleine ruimtes of beperkingen.’

Hoe dan ook: bevrijding is gelegen in het deel zijn van een verhaal dat niet over mij gaat.

Als je in een soort quarantaine verblijft, kun je wel heel erg op jezelf teruggeworpen worden en dat kan veel mensen eenzaam maken.

Geloven is niet erop rekenen dat God het voor je regelt en zal maken dat het allemaal wel goed komt.

‘Wat u moet weten, is dat we maar weinig weten van Dominicus – maar wat er wel bekend is, is op een onnadrukkelijke manier indrukwekkend.’

Telkens kiezen voor het goede vraagt ook om een bron van waaruit deze beweging gevoed kan worden.

In de luwte toeven van Gods stille wind is de vrede proeven van een kijkend kind.

‘En zo doet God: Hij neemt niet de maat – hoeveel keren je miskleunt, op je gezicht valt – hij moedigt ons aan om weer overeind te komen.’

‘We moeten niet zo snel mogelijk terug naar normaal, dat was gebaseerd op een illusie waaruit we ons zouden moeten bevrijden.’

Ik wil ons allemaal aanmoedigen om onze gevoelens en klachten uit te spreken tegenover God.

‘Zoekende mensen vragen dat je zelf zoekt en met vallen en opstaan ondervindt wat werkelijk van waarde is.’

‘Ik zou wel eens een bijeenkomst willen organiseren met als thema: “Waarom jouw leven voor mij belangrijk is”.’

‘Je kunt niets waardevols zeggen als je niet het risico loopt verkeerd begrepen te worden.’

De grond onder alle sores, het ankerpunt te midden van alle vragen en vertwijfeling is die van de ervaring dat we gedragen worden.