Deze post-christelijke tijd kan ook ‘een tijd zijn waarin een verscheurde kerk haar eenheid mag vinden in Christus’. Dominicaan Stefan Mangnus is een van de ondertekenaars van de verklaring van het Platform Rome Reformatie.

In Fiducia Supplicans maakt het Vaticaan het zegenen van mensen met een homoseksuele relatie mogelijk. Tot verontwaardiging van Erik Borgman slaan de Nederlandse bisschoppen een heel andere toon aan.

‘Het is van het grootste belang dat je gaat zien hoe je kijkt – dat heet ook wel bewustwording.’

‘Het klopt niet dat gelovige gehoorzaamheid een soort blinde onderwerping aan een bevel veronderstelt’.

Midden in het schilderachtige Leuven staat een foeilelijk gebouw, dat de Belgische en Nederlandse dominicanen aan het ombouwen zijn tot een internationaal studiehuis: een cadeau aan de Orde.

‘Ik was 6 maanden zwanger van mijn jongste kind, toen mijn moeder een groot hartinfarct kreeg.’

‘Duisternis is geen duisternis.’ Zo heet het eerste boek van de Franse dominicaan Rémi-Michel Marin-Lamellet. Een gesprek over hoop en duisternis in een generatie gelovigen.

Onze wereld is toch niet verlost – hoe kan je geloven dat de Messias is gekomen?

In ‘Hoedan de podcast’, over ’twintigers-struggles’, vertelt de jonge dominicaan Stefan Ansinger openhartig over zijn ervaringen als kloosterling.

Het wonder van Kerstmis is dat kracht kwetsbaar wordt, maar dat die kwetsbaarheid ons tegelijkertijd kracht geeft. Om dit werkelijk te beleven moeten we allemaal weer kind worden, een kind dat vraagt om geboren te worden. Een kerstoverdenking van provinciaal Didier Croonenberghs OP.

Het komt niet vaak voor, maar dit jaar wel: de vierde zondag van de advent valt samen met kerstavond. Een mijmering van Karin Bornhijm OP.

Op 20 januari is de eerste bijeenkomst van het dominicaans jaarthema ‘waarheid’ in Huissen. Een symposium met een lezing en workshops. Arjan Broers schreef over het thema voor de Kloosterkrant.

Hoe houd je een open hart als je getroffen wordt door lijden en verdriet? Margot van Veen OP waagt zich in deze en andere kloostercasts aan een antwoord.

‘Hier is plaats voor iedereen’ staat op dit kleurrijke bankje. Marianne Merkx: ‘Is het naïef, elitair of gewoon dom van me? Dat ik daar in geloof, op hoop?’

‘We mogen ons spiegelen aan de os en de ezel: aan schorriemorrie.’

Op de zondagen van de advent maken lekendominicanen een bezinnend moment. Een overdenking van Wil Sprokkel OP.

In zijn laatste column ‘de Bezieling’ kijkt Erik Borgman kijkt terug naar zijn eerste column voor deze website. Over de mysterieuze verborgenheid van de verhalen die wij uiteindelijk zijn.

Wat een vreugde, wat een licht – dus toch!…