Pierre Charles Marie Couturier (1897-1954) was al 33 toen hij dominicaan werd. Tot dan had hij zich verdiept in hedendaagse religieuze architectuur, weg van de klassieke kerkgebouwen en aankleding. Het Belgische kerknet maakte een portret.

Vijftien dominicaans geïnspireerden togen in juli naar Fanjeaux. Een reis die ontstond op initiatief van de onlangs overleden dominicanes Holkje van der Veer, die graag in het Franse stadje kwam.

Op 1 en 2 augustus was de Zwolse Dominicanenkerk verlicht in de kleuren van de regenboog. Daarmee deed de kerk mee met het programma #liefdeisvooriedereen van KRO-NCRV. Een klein verslag.

‘En we beseffen dat alles wat we tot nu toe hebben gedaan niets meer is dan een weigering om te sterven.’

In Nijmegen las een groep dominicanessen en lekendominicanen een jaar lang het bekroonde boek ‘Alle dingen nieuw’ van Erik Borgman OP. ‘We hopen dat dit vriendelijk boek ook anderen een stukje de weg mag laten zien.’

Niet als zodanig is het leven zinloos: de on-zin wordt aangericht door de on-gerechtigheid.

Vanuit Tultenango (Mexico) doet broeder Michael-Dominique Magielse OP verslag van het generaal kapittel dat hij bijwoont. ‘Onze middelen zijn ontoereikend, dus moeten we hoop hebben.’

Welke verbeelding kan christenen in een seculiere wereld helpen de realiteit vanuit een gelovig perspectief te verbeelden? Een artikel van Timothy Radcliffe OP staat nu op debezieling.nl.

Onlangs verscheen een bloemlezing met de 90 belangrijkste theologen van onze tijd, internationaal en interreligieus. De dominicanen ondersteunden de uitgave.

‘Omdat we – laat ik het eens Bijbels zeggen – en toch niet omfloerst, juist niet – omdat we de mammon zijn gaan aanbidden.’

Vanuit het centrum van de Oekraïense hoofdstad Kiev schrijft dominicaan Jaroslaw Krawiec levendige brieven. Af en toe vertalen we er een. ‘Vergeet ons niet!’

Het probleem is, denk ik, dat ik, dat we het Koninkrijk van God te vaak zien als een resultaat, een product, iets wat we zelf kunnen maken.

Leven met een beperking is ook een spirituele opgave. Roy Clermons OP maakte een radiominiatuur, de laatste voor de zomer, die tegelijk een liefdesverklaring is aan zijn vrouw.

‘Ik zeg altijd dat ik niets maakt, maar dat dat niets uiteindelijk toch altijd iets wordt.’ Beeldend kunstenaar Emile Hermans is gefascineerd door het niets en sprak erover met dominicanes Mary Amata Mueller. De laatste aflevering van ‘Leven in volheid’.

‘Het is wellicht de grootste uitdaging van de kerk op dit moment: de lockdown van ideeën en structuren verlaten…’

‘Datzelfde contrast tussen de schoonheid van de muziek en de ontluisterende realiteit van dood en verderf raakte me ook nu weer tot in het diepst van mijn wezen. Maar het is meer dan emotionele ontroering.’ Radiominiatuur van Roy Clermons OP.

‘God vindt klungels, al ons gekluns, niet te min om mee te werken!’

‘Zo, zwaar getatoeëerd, kennen we Jezus niet. Hij doet denken aan een crimineel, een gevangene, een TBS-er.’ Radiominiatuur van Roy Clermons OP.