e bevolking en de kerken van Noorwegen zijn zelden zo verbonden geweest als na de gruwelijke aanslagen van Anders Breivik, op vrijdag 22 juli. Dat schrijft dominicanes Else-Britt Nilsen, voorzitter van de Raad van Kerken van Noorwegen, aan de lezers van deze website.
Zr. Else-Britt Nilsen schrijft:
&Onmiddellijk na de terroristische aanslagen boden de Lutherse kerk van Noorwegen en andere kerken hun diensten aan de bevolking aan. Geloofsgemeenschappen in het hele land stelden hun kerken open, als ruimten om te rouwen en te huilen.
Velen vonden troost in de beschutting van de kerken tijdens deze verdrietige dagen, en velen kwamen er om te luisteren en te helpen. Velen merkten ook dat de liturgieën, teksten en psalmen, die al generaties lang gebruikt worden, ook in deze crisis troost en hoop gaven.
Delen
De zondag na de aanslagen was er een officiële rouwplechtigheid in de Lutherse kathedraal van Oslo, in aanwezigheid van de koninklijke familie, de regering en andere vertegenwoordigers van Noorse instanties. Namens de Raad van Kerken van Noorwegen vertegenwoordigde ik daar de andere christelijke kerken en gemeenschappen. Op die dag werden in de katholieke kerken alle Missen opgedragen aan de slachtoffers.
Natuurlijk deelt de dominicaanse familie in Noorwegen in de schok, het lijden en het rouwen, zoals iedereen hier, en we zijn betrokken geweest bij vieringen, solidariteitsmarsen en andere bijeenkomsten.
Eenheid
Al ons werk is sindsdien sterk gekleurd door de tragische gebeurtenissen. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor de feestdag van onze nationale heilige, koning Olav, een week na de aanslagen, en de voorbereidingen op de Wereldjongerendagen in Madrid, waarbij jonge katholieken bijeenkwamen voor een gebedswake voor de slachtoffers en voor ons land.
Zelden is de bevolking van Noorwegen zo verbonden geweest, dwars door alle culturele, politieke of religieuze verschillen heen.’
Sr Else-Britt Nilsen OP
