ind november 2010 vertrokken de laatste zusters dominicanessen van Voorschoten uit het Limburgse Reuver, na 119 jaar. Overste Regina Plat o.p. schetst de geschiedenis.
‘Het begon allemaal in 1891 toen negen zusters het hen aangewezen kloostergebouw betrokken. Zij startten met een bewaar- en naaischooltje voor de Reuverse kinderen. Zowel het klooster als de school werden dankzij de goede gaven van de Reuverse bevolking, in geld en in natura, langzaam opgebouwd en ingericht.
Internaat
In de 5 jaar na het begin kwam er een L.O.-school, een MULO, een kweekschool en een internaat bij. Veel oud-leerlingen hoor je nog steeds vertellen over het internaat van Reuver. Half Reuver heeft bij zuster Marie-Leonie in de klas gezeten, zij heeft heel haar kloosterleven in Reuver gewoond en gewerkt, dit mag zonder iemand te kort te doen wel eens genoemd worden.
In 1927 werd bij het klooster begonnen met de bouw van het bejaardenhuis St. Jozef. Dit bejaardenhuis werd, na bijna een halve eeuw dienst te hebben gedaan, in 1976 gesloopt. De bewoners betreurden dit zeer, mede omdat het contact met de zusters zo goed was.
In de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw werden ook de scholen gesloten en kreeg het H. Hartklooster (foto boven) in 1981 een ander doel en daarmee ook een andere naam. Het werd deels omgebouwd tot een kloosterbejaardenoord en kreeg voor een gedeelte een nieuwe bestemming onder de naam ‘Oppe Ruiver’.
Oorlog
Er waren ook veel moeilijke momenten in het bestaan van het klooster, met name in de jaren 1940–1945. Zo kregen de zusters in 1938 opdracht om ruimte beschikbaar te stellen voor de opvang van een grote groep joodse vluchtelingen uit Duitsland. Zij werden vol liefde door de zusters opgevangen. De joodse vluchtelingen bleven tot augustus 1939 in Reuver. Uit dankbaarheid boden zij het klooster de Mariagrot aan, die u nog steeds kunt bewonderen in de tuin.
In de oorlogsjaren werd een groep Rotterdamse weeskinderen opgevangen nadat het bombardement in mei 1940 hun verblijf in Rotterdam had vernietigd en bood het klooster vanaf 1942 ook onderdak aan een groep paters dominicanen, die hun klooster het Albertinum in Nijmegen moesten verlaten. Zo woonden er in die jaren negentig zusters, vijftig weeskinderen, vijftig dominicanen, en tien ouden van dagen onder één dak.
In deze oorlogstijd waren de Reuverse bevolking en de vele bewoners en bewoonsters van het klooster elkaar tot grote steun. Zo lukte het de zusters en paters om de voedselvoorziening voor de Reuverse bevolking op gang te houden en boden Reuverse inwoners op hun beurt ruimte om H. Missen op te dragen.
Dankbaarheid
We kijken met grote dankbaarheid terug op de achterliggende periode. Dankbaar dat de Congregatie haar werk zo heeft kunnen verrichten en dat de congregatie zo goed heeft kunnen aarden in het Limburgse en de Reuverse gemeenschap.
We denken aan het verzorgingshuis St. Joseph als voorloper voor alle huidige voorzieningen voor ouderen in Reuver. Kwalitatief een verschil van dag en nacht: toen een klein kamertje, nu ruime appartementen met een grote variatie.
Het oprichten van de werkwinkel waar veel vrijwilligsters uit deze gemeenschap hun creativiteit kwijt konden en de verkoop en opbrengst van al die zelf gemaakte spullen ieder jaar aan een goed doel werd gegeven.
Dank daarvoor. Dank ook aan Woon Goed 2 Duizend voor de prachtige herbestemming en de inpassing van de monumentale gedeelten van het klooster. Dank ook voor de samenwerking in de afgelopen jaren in de tijdelijke opvang van de zusters in ‘De Brink’. Zij hebben een goed thuis gehad.
Vraag
Ordes en congregaties zullen langzaam verdwijnen, ze hebben in de afgelopen eeuwen hun bestaansrecht meer dan bewezen. Wat er voor in de plaats komt, is voor velen nog een grote vraag. Dat er iets voor in de plaats komt is zeker, maar de contouren zijn nog erg vaag.
Zuster Regina Plat o.p.
Algemene Overste
Klik hier voor de geschiedenis van de dominicanessen van Voorschoten.
Klik hier voor een impressie van het afscheid van de zusters.