ekendominicaan Otto Vervaart is sinds kort voorzitter van ACAT Nederland, een oecumenische mensenrechtenvereniging. Hij vertelt over deze vereniging, de inspiratie erachter en zijn inzet.
Vanuit gebed en bezinning
De wijze waarop ik voor het eerst hoorde over ACAT, de vereniging van christenen tegen doodstraf en marteling, is veelzeggend voor het karakter en de inspiratie van de leden. Na het oecumenisch middaggebed in de Utrechtse Domkerk vroeg iemand mij of ik zou willen toetreden tot het bestuur van ACAT Nederland. Al snel was me duidelijk dat je voor deze vereniging vertrouwd moet zijn met bezinning en gebed als bron van inspiratie en vertrouwen.
Christenen in actie
Tussen de Nederlandse organisaties voor mensenrechten is ACAT aanwezig als een kleine maar actieve vereniging. De organisatie werd in 1974 in Frankrijk opgericht. De afkorting ACAT staat voor: 'Action des Chrétiens pour l’Abolition la Torture et la Peine de Mort’ (Actie van christenen voor de afschaffing van marteling en de doodstraf). De Nederlandse afdeling bestaat nu 25 jaar. Wereldwijd zijn er ruim dertig afdelingen.
Maandelijks schrijft ACAT Nederland brieven aan regeringsleiders over de situatie van gevangenen. Vaak gaat het om verdedigers van de mensenrechten die zonder vorm van proces worden opgesloten, gemarteld of zelfs ter dood worden veroordeeld voor hun vreedzame activiteiten. In april is een van de acties voor pastoor Youcef Nadarkhani, een Iraanse moslim die christen werd en alleen daarom is ter dood veroordeeld. Regelmatig komen er signalen dat de situatie van mensen verbeterd is. Naast deze zogeheten 'Urgente Acties’ verschijnt maandelijks een gebedskalender met intenties voor mensen die onterecht worden vastgehouden.
Vele vormen van inzet
Er is ruimte voor verenigingen die zich richten op enkele aspecten van de mensenrechten. Zelfs een mondiale vereniging als Amnesty International kan niet alles doen. Vorig jaar maakte het rapport 'Un monde tortionnaire’ van ACAT Frankrijk over martelpraktijken in 23 landen, waaronder Syrië, terecht grote indruk. De internationale inbedding van de acties tegen marteling en doodstraf spreekt mij aan. Het verbindt je met mensen wereldwijd die vanuit dezelfde bewogenheid actief zijn.
ACAT Nederland is een kleine vereniging met vooral oudere leden bij religieuze orden en congregaties. We gaan nieuwe leden werven en we willen het oecumenisch karakter versterken. Met behulp van sociale media willen we ook virtueel zichtbaarder worden.
Het jubileumboek van ACAT Nederland heeft als titel '25 jaar ACAT Nederland – mensen hun naam teruggeven’. Inzet om naamlozen weer tot mensen te maken met een eigen naam en een gezicht sluit aan bij de gedachte in Genesis dat God de mensen schiep naar zijn beeld en gelijkenis. Met mijn inzet voor deze vereniging hoop ik daaraan iets bij te dragen.
Voor meer informatie: www.acatnederland.nl
