ob (Robert) Schreiter (1947) studeerde bij Edward Schillebeeckx en promoveerde in 1974 bij hem. Sindsdien doceert hij aan de Catholic Theological Union in Chicago.
Generaties theologen zijn gevormd door het baanbrekende werk van Edward Schillebeeckx o.p. (1914-2009). In deze serie komen leerlingen – en hun leerlingen – aan het woord. Over hun dierbaarste herinnering, het diepste inzicht en de vraag die ze de oude magister nu zouden willen stellen.
Bob (Robert) Schreiter publiceerde o.a. The Schillebeeckx Reader (nl. Edward Schillebeeckx: Tekst en toelichting 1984) en (met M. Catherine Hilkert) The Praxis of the Reign of God: An Introduction to the Theology of Edward Schillebeeckx (1988; 2e editie 2003). 1999-2006 bekleede hij de leerstoel ‘Theologie en kultuur’ vanwege de Stichting Edward Schillebeeckx.
Wat is uw dierbaarste herinnering aan Schillebeeckx?
De lange gesprekken die wij hielden tijdens mijn verblijf in Nijmegen als buitegewoon hoogleraar en in de daarop volgende jaren. Die duurden meestal 3 à 4 uren en gingen over allerlei verschillende thema’s: de theologie, de nederlandse politiek, de situatie in de kerk, zijn familie, enz. In de latere jaren gingen deze ook over het verleden: het Concilie, zijn eerste ervaring van de Vereenigde Staten, zijn kennissen. Meestal wilde hij nog langer praten, maar ik excuseerde me (normaal rond 20.00 of 21.00 ‘s avonds) vanwege zijn leeftijd. Na mijn tijd in Nijmegen gebeurden deze gesprekken minstens één keer in het jaar bij een bezoek. De laatste vond in December 2008 plaats. Bij die gesprekken ervoerde je hem als theoloog, als gelovige, en als mens.
Leest u zijn werk nog eens?
Ik heb vele studenten die zich nog voor zijn theologie interesseren, en zodoende kom ik nog steeds regelmatig in contact met zijn werk. In de laatste jaren is er onder hen belangstelling voor zijn begrip van mystiek en politiek, contrastervaringen, en het leiden alsook zijn antropologische konstanten.
Welke inzicht van Schillebeeckx heeft u het meest gevormd?
Ik was oorspronkelijk naar Nijmegen gekomen om bij hem te studeren vanwege zijn grote inzet voor hedendaagse vragen aan de theologie. In de loop van die vier jaren in Nijmegen kwam ik de enorme breedte van zijn belezenheid te bewonderen. Hij laas in verschillende talen zowel in de theologie alsook filosofie, de sociale wetenschappen en de linguistiek. Dat heeft mijn eigen loopbaan als theoloog sterk beïnvloed.
Welke vraag van nu zou u graag nog een met hem besproken hebben?
Er zijn er geen, moet ik eerlijk zeggen. Omdat ik de kans had in zijn laatste twintig jaren zo vaak en zo lang met hem allerlei zaken te bespreken. Dat te hebben kunnen doen was iets heel bijzonders wat ik me de rest van mijn leven wil herinneren.