at komt er eigenlijk kijken bij een roeping tot het priesterschap? Met Roepingenzondag voor de deur brengt het Katholiek Nieuwsblad verschillende verhalen over de rol van gezin en familie, onder wie die van dominicaan Stefan Ansinger (28).
Het aartsbisdom Utrecht maakte met het oog op jonge mannen die geïnteresseerd zijn in het priesterschap de korte film Hier ben ik. Daarin vertellen Jurgen Jansen, Gauthier de Bekker en Mauricio Meneses Santiago over hoe zij hun roeping ontdekten, hun opleiding ervaren hebben en hun werk als priester beleven.
In het Katholiek Nieuwsblad van deze week is er aandacht voor Roepingenzondag, in de vorm van een interview met verschillende leden van de katholieke familie Ansinger. Zij vertellen over hoe een roeping niet alleen het leven van de geroepene verandert, maar ook dat van diens familie.
Hun zoon Stefan – nu 28 – vertelde hen op zijn 21e priester te willen worden. Hij legde inmiddels zijn eeuwige geloften af bij de dominicanen. Zijn ouders hadden zijn priesterroeping al lang zien aankomen, vertellen ze.
Stefan Ansinger OP met zijn familie. Foto Johan Wouters
De jonge dominicaan vindt het ‘groot geschenk’ dat hij proces van onderscheiding van zijn roeping met zijn familie kon doorlopen. ‘Mijn ouders waren een spiegel voor mij. Samen met mijn geestelijk leidsman zorgden zij continu voor reflectie over wat ik voelde.’
Hij heeft twee broers en drie zussen. Voor hen was het nogal een verandering toen Stefan naar Cambridge moest voor zijn noviciaat. “Je bent opgegroeid in een groot gezin, dus dan voelt het raar als de een na oudste ineens uit huis gaat”, zegt zijn jongste zus Marie-Louise.
“Elke roeping ontstaat uit een familiegeschiedenis”, zegt Stefan Ansinger zelf. “Zonder familie geen roeping, dus dat moeten we koesteren en liefhebben.”
