Het open graf is angstiger dan met een steen ervoor’ – fragmenten uit dominicaans getinte Paaspreken.
Ben je dominicaans verbonden en wil je je preek of overweging hierbij zien? Stuur het in!
Dolf Niesen
In Plein van Siena, Amsterdam
Dolf Niesen OP
Dat lijkt de wonderlijke boodschap met Pasen. Dat je niet staan blijft op een dood punt. Kom minstens in beweging. Ga op pad. Laat het woord toe in jezelf.
Ga naar je eigen Galilea, daar waar het allemaal begonnen is. Ga daar opnieuw naar toe als pelgrim die wil geloven. En weet: je zult Hem zien. Als je maar open blijft. Als er maar iets van verlangen in jezelf overeind blijft. Als het allemaal maar niet dichtklapt in je hart.
Hij komt zelf, zegt Pasen. Je kunt Hem niet gebieden. Hij komt zelf. Op een of andere manier zul je Hem zien. Iets van hem komt in ons aan het licht. Blijf geloven en hopen. Blijf bidden dat je open kunt blijven. Het is niet over.
Pasen was het niet toen. Pasen moet het worden nu. In jou en in mij komt Hij tot leven. Vandaag nog, of anders morgen. Hij is de verrijzenis en het leven. Wie in Hem gelooft zal leven in eeuwigheid.’
Baptiste Tuin
In de Kloosterkapel van Voorschoten
zr. Baptiste Tuin OP
We vieren met Pasen dat die beschadigde mens nieuw leven heeft gekregen, dat iedere beschadigde mens nieuw leven krijgt. Dat is de kern van ons geloof.
Alleen: de onsterfelijkheid van Pasen is niet los verkrijgbaar. Het is het visioen en de opdracht van ons samen. Pasen is het verhaal van dat ònbegrijpelijke, ònmogelijke, ònsterfelijke opstaan!
Het evangelieverhaal vertelt van de voelbare beweging en tegelijk de aarzeling en de onzekerheid van de vrouwen in alle vroegte bij het graf. Het is nog donker en dit donker tekent hun ongeloof en hun twijfel.
Het is een verstilde, bijna mystieke ervaring.
Jan van Hooydonk
In de Stadskerk Nijmegen
Jan van Hooydonk OP
‘En dan, wanneer de vrouwen eenmaal in beweging zijn gekomen, ontmoeten ze Jezus! (…) Je gaat dus niet op weg ómdat en nádat je eerst Jezus ontmoet hebt, maar je gaat op weg vanwege het goede bericht dat je over hem hebt vernomen.
Als je dat doet, mag je er, zoals de vrouwen overkwam, erop vertrouwen dat Jezus je onderweg tegemoet zal komen. Hoe en waar dat precies zal gebeuren, dat weet je vooraf niet. Maar wees ervan overtuigd, zegt het evangelie, iemand zal je tegemoet treden en je groeten met zijn sjaloom. Hij of zij dus zal je, net als de engel, zeggen dat je niet bang hoeft te zijn.’
Erik Borgman
In het Huis van Dominicus, Utrecht
Erik Borgman OP
‘Maria van Magdala ziet de verrezen Jezus en denkt dat het de tuinman is. Dat klopt weliswaar niet, maar het ook niet zomaar een vergissing. Jezus is inderdaad tuinman, degene die de wereld opnieuw tot een tuin maakt, zoals zij aan het begin, bij de schepping was.
De liefde die Hij totterdood toe belichaamde is de grondstructuur van de wereld. dat is wat Jezus Maria Magdalena leert. Dat het leven geen onmogelijke opgave is, geen bij voorbaat verloren strijd, geen wanhopig makende en onvervulbare opdracht, geen verzameling problemen die we moeten oplossen om steeds opnieuw te ontdekken dat achter elk oplossing nog weer een volgend probleem schuilt.
In en door alles heen is het Gods goedheid die ons draagt en Gods liefde die ons doet leven.’
Josephine van Pampus
In de Dominicanenkerk Zwolle
Josephine van Pampus
‘In haar wanhoop rent ze terug om de andere leerlingen te waarschuwen, en dan komen ook Simon Petrus en Johannes naar het graf en zien het met eigen ogen en moeten het ervaren: het graf is leeg. De doeken waarin Jezus was gewikkeld lagen opgerold in een hoek.
Ze zien het. Keren zich om en ze gaan weer naar huis.
Dom?
Het open graf is angstiger dan met een steen ervoor. Soms zelfs in je eigen leven. Door de wrok, de boosheid om wat jou is aangedaan. Dan is de woede veiliger dan het Licht. Of de tegenzin, het ontbreken van nieuwe moed want het ging al zo vaak mis. Dan is het oude wat niet goed is, veiliger dan het Licht. Of de angst om naar buiten te treden, je te laten leiden op onzekere paden. Dan is het vertrouwde veiliger dan het Licht van Pasen.’
Jozef Essing
Dominicanenkerk Zwolle, meditatie op Tweede Paasdag
U kent mijn neerzitten en mijn opstaan
Stijg ik op met het morgenrood, U bent daar
Daal ik af in de diepte, daar vind ik U ook. (Psalm 139)
Jozef Essing OP
God is in dit lied geen verre Afstandelijke, maar een Menslievende. Hij is Nabijheid die níet wegloopt, Aandacht die mij tevoorschijn kijkt, waar ik ook ben – zelfs op plekken waar ik denk: hier houdt alles op.
Geen macht ter wereld kan die Nabijheid tegenhouden.
Tegenstanders dachten hem op te sluiten in een donkere grafspelonk maar de poorten der hel, de macht van de onderwereld, houden hem niet.’
Arjan Broers
In de Dominicus Amsterdam
Arjan Broers
‘Dit is de nacht waarin alles begint. Opnieuw begint.
Hier zijn we, in deze wonderlijke ruimte van de Dominicus. Hier ben je gekomen om te horen dat er meer nodig is dan moed om chaos en slavernij en gemis aan te zien. Want we moeten aangezegd krijgen dat er toekomst is. Dat je veranderd zult worden. Dat iets, iemand je tegemoet komt.
Vandaag doe ik dat, dat aanzeggen. Misschien omdat ik het zelf zo nodig heb.
Ik zeg jullie, ik zeg ons: er zal schepping komen uit de chaos, we zullen in het beloofde land aankomen, er zal nieuw leven komen. Er is iets goeds aan het werk in de wereld, iets dat we kunnen verwelkomen, versterken, belichamen, doorgeven. En ik wil vanavond nog een stap verder gaan, door iets te zeggen wat je logische verstand dom of dwaas vindt, maar wat je droombeeldenverstand wel verstaat, op de een of andere wonderlijke manier.’
