fgelopen week vond in Vilnius (Litouwen) de elfde assemblee van de Europese lekendominicanen plaats. Uit Nederland waren Gerard van Etten en Jan van Hooydonk erbij.
door Jan van Hooydonk OP
Afgelopen week vond in Vilnius de elfde assemblee van de Europese lekendominicanen plaats. Een veertigtal afgevaardigden van lekenfraterniteiten uit vijftien Europese landen vierden in de Litouwse hoofdstad hun onderlinge broeder- en zusterschap én bezonnen zich indringend op de missie van lekendominicanen in ons werelddeel.
Gerard van Etten en Jan van Hooydonk vertegenwoordigden in Vilnius de Dominicaanse Lekengemeenschap Nederland.
Litouwen herwon nog maar dertig jaar geleden zijn zelfstandigheid. Nu hangt Vilnius vol met blauw-gele vlaggen. De politieke situatie in Europa wierp een schaduw over de assemblee.
Lekendominicanen uit Oekraïne konden vanwege de oorlog in hun land de assemblee niet bijwonen, maar waren via Zoom aanwezig. ‘Sinds 170 dagen verdedigt ons land zijn vrijheid en zelfstandigheid’, zo klonk het vanuit Kyiv. ‘Wij beleven een heel moeilijke tijd, maar ervaren ook meer dan ooit de nabijheid van God.’
Videoverbinding met lekendominicaan Mark in Oekraïne
Wat is de dominicaanse missie in Europa? De Duitse broeder Thomas Eggensperger analyseerde in een doorwrocht betoog de huidige levensbeschouwelijke situatie van Europa.
Volgens hem is er op ons continent sprake van een ingrijpende ‘transformatie van de religie’. Religie neemt daarbij de gestalte aan van ‘spiritualiteit’.
Wezenlijk voor een christelijke spiritualiteit is volgens broeder Thomas dat zij de verbinding zoekt tussen de leefwereld van de individuele persoon en de samenleving. ‘We worden geen dominicaan omdat we ons aangetrokken voelen tot een bepaalde leefstijl, maar omdat we deel willen hebben aan de missie van onze orde: de prediking.’
Op excursie in Vilnius
Grootseminarie in Vilnius, waar de assemblee plaatsvond.
Het was boeiend en inspirerend om tijdens de assemblee te horen hoe lekendominicanen gehoor geven aan hun opdracht om predikers van het Goede Nieuws te zijn.
De twaalf lekendominicanen in Bulgarije werken aan de vertaling van ‘christelijke klassieken’ (zoals Augustinus) in hun taal. Een fraterniteit in Spanje organiseert een voedselbank. In onder meer Frankrijk en Engeland organiseert men retraites en theologische studiedagen.
In Nederland is er het ‘Huis van Dominicus’ en ontplooide een dominicaanse geloofsgemeenschap activiteiten in het kader van de Gay Pride, enz. enz. De DLN verspreidde deze folder in Vilnius.
De broeders Juan Ubaldo Lopez Salamanca en Alain Arnould, leden van het generale bestuur van de Orde, bevestigden de belangrijke plaats van leken binnen de Orde.
Spontane samenzang bij de barbecue
‘Juist in landen waar de broeders niet of maar zwak vertegenwoordigd zijn, is de aanwezigheid van dominicaanse leken heel belangrijk’, aldus broeder Alain. ‘De broeders hebben de uitdaging van de leken nodig, om te leren van de leken, om klerikalisme te boven te komen. Jullie leken zijn niet de medewerkers van ons broeders, maar wij broeders moeten ons ook laten leiden door jullie, de leken.’
Leken en broeders – zusters waren in Vilnius helaas afwezig – vierden in Vilnius samen hun geloof en roeping, in de eucharistie, het getijdengebed en de rozenkrans. En ’s avonds was het feest met een goed glas, een barbecue en Spaanse, Litouwse en Wit-Russische gitaarmuziek.
De assemblee koos in Vilnius een nieuw bestuur voor de Europese Raad van Dominicaanse Lekenfraterniteiten: Bogdan Pennev (Bulgarije), Anna Tatar (Italië), Noreen Carrol (Ierland), Sebastien Milazzo (Frankrijk) en Juan Jesús Pérez Marcos (Spanje).
Prioriteiten voor komende jaren zijn het versterken van de communicatie binnen Europa, onder meer via het forum ‘Agora’ (te vinden op www.ecldf.org) en de vorming van de lekendominicanen tot ware ‘predikers van Gods goedheid’.
Terugblikkend op de assemblee in Vilnius stem ik van harte in met de woorden waarmee de Ierse broeder David McGovern zijn preek tijdens de slotviering afsloot: ‘Dat wij lid van de Orde zijn is geen gelukkig toeval, nee, het is een zegen.’