e zijn ruim over de helft op het generaal kapittel in Mexico, waar de afgelopen week vooral het werken in commissies en COVID-19 de toon zetten.
door Michael-Dominique Magielse OP
De diverse commissies kwamen dagelijks bijeen om teksten te schrijven die uiteindelijk de Akten van het kapittel zullen vormen. De Akten geven de afspraken en besluiten weer die kapittel heeft genomen en die voor alle broeders in orde gelden.
De komende week zullen de teksten in plenaire sessies worden besproken en daarna zullen de gekozen diffinitoren erover stemmen. Het is een arbeidsintensief proces, mede doordat de discussies meteen vertaald moeten worden, omdat niet iedereen dezelfde taal spreekt.
Veel van de onderwerpen die worden besproken hangen samen met de huidige tijd en context, al kan dat laatste natuurlijk van regio tot regio verschillen.
Michael-Dominique Magielse OP (links) met zijn medebroeder Patrick Lens OP, afgevaardigde voor de Belgische broeders. Foto: Didier Croonenberghs OP
In een wereld die steeds seculierder wordt, is het een uitdaging om nieuwe broeders voor de orde aan te trekken. Hoe ben en blijf je als orde zichtbaar in een tijd waar het religieuze leven geen vanzelfsprekend onderdeel meer is van een cultuur?
De schandalen rond seksueel misbruik van minderjarigen stellen vragen bij selectiecriteria voor nieuwe broeders en hun vorming in de orde. Er is uitgebreid gesproken over meer interprovinciale vormingskloosters, waar provincies die niet meer in staat zijn hun broeders een goede dominicaanse vorming te geven, hun broeders naar toe kunnen sturen.
Grote thema’s die veel stof tot discussie geven.
De COVID-pandemie heeft de afgelopen jaren een grote mate van creativiteit aan het licht gebracht in het zoeken naar nieuwe manieren van prediking, onder meer via nieuwe media, benadrukte magister Gerard Timoner in zijn relatio. Digitale prediking en presentie zijn zo de afgelopen jaren steeds belangrijker geworden. Maar er zijn ook delen van de wereld die geen toegang hebben tot internet. Hoe ga je met die digitale tweedeling om?
Het zijn zo een aantal onderwerpen die die discussies de afgelopen week hebben bepaald. Hoe dit concreet tot afspraken, besluiten en aanbevelingen leidt, zal de komende week moeten blijken.
01 — 02
Dat COVID-19 nog steeds niet weg te denken is uit ons leven, werd helaas volop duidelijk op het kapittel. Nadat eind vorige week het eerste geval van een COVID-besmetting bekend werd, is er intussen een flinke uitbraak.
Redelijk wat broeders die positief op COVID zijn getest, moesten in quarantaine, onder wie de magister van de orde, en elke dag komen er nog nieuwe gevallen bij. De klachten lijken mee te vallen. Het dragen van mondkapjes en het ontsmetten van handen zijn hier nu weer aan de orde van dag.
Een generaal kapittel staat niet op zichzelf. Uiteraard gaat het op de eerste plaats de broeders dominicanen aan. Maar dat kan niet los worden gezien van andere takken van de dominicaanse familie en van de wereldkerk. Zo kwam er in de eerste week brief van paus Franciscus waarin hij de kapittelvaders succes wenst en belooft voor hen te bidden. Ook de vorige paus Benedictus zegde via zijn persoonlijk secretaris zijn gebed toe.
Een van de gasten deze week op het kapittel was broeder David Martínez de Aguirre Guinea OP, bisschop in Apostolisch Vicariaat van Puerto Maldonado in het Amazonegebied in Peru.
Bisschop David Martinez OP
Sinds 1900 heeft de Orde der Predikers een sterke aanwezigheid in het Amazonegebied in Peru. In vijf missiegebieden en twee parochies werkt de bisschop samen met de broeders van de provincie van Johannes de Doper in Peru. De missies krijgen jaarlijks financiële hulp van de Spaanse broeders.
Bisschop Martínez sprak over het belang van de aanwezigheid van dominicanen in het gebied, ‘waar de inheemse bevolking een nieuw gezicht geeft aan de kerk’. Hij deed een oproep aan de aanwezige broeders om de missie in de Amazone te ondersteunen door er als ‘missionaris’ te komen werken.
Trouwens, wie denkt aan het binnenland van Mexico ziet wellicht droge woestijnvlaktes voor zich, met enorme cactussen. Dat was tenminste mijn beeld van Mexico en die zijn er ook, maar de werkelijkheid hier is anders.
Tultenango is een plaats op zo’n 2500 meter hoogte in een bergachtig gebied en het is nu volop regenseizoen. Dit betekent meestal fraaie, zonnige ochtenden en kletsnatte middagen. Het komt dan echt met bakken uit de hemel en de temperatuur daalt flink.
De nachten zijn overwegend koud. Maar de ‘spirit’ van de Mexicanen is warm met een geweldige gastvrijheid en een uitdagende keuken die met die van India bekend staat al één van de pittigste in de wereld. Zelf als de Mexicanen zeggen ‘no pica’ (het is niet pittig) kun je ervan uitgaan dat het toch nog ‘spicy’ is. De Mexicaanse broeders zijn trots op hun land en cultuur.
Michael-Dominique Magielse OP
Volg ons voor meer informatie en filmpjes ook op Facebook.
Foto’s: op.org via Flickr.