n deze tijd vol uitdagingen kunnen de dominicanen leren om nadrukkelijker te kijken naar de mensen die zij dienen. Dat zei magister Gerard Timoner in zijn verslag aan het generaal kapittel.
Van 16 juli tot 8 augustus vindt in het Mexicaanse Tultenango het generaal kapittel plaats. Het wordt afgesloten op de feest van de H. Dominicus met een eucharistieviering in het heiligdom van Onze Lieve Vrouw van Guadeloupe in Mexico-Stad.
Drie broeders uit de Belgische provincie zijn erbij, zij zijn gekozen door hun medebroeders: Patrick Lens OP, Didier Croonenberghs OP en vanuit het Nederlandse vicariaat Michael-Dominique Magielse OP.
Magister van de Orde Gerard Timoner OP deed in zijn relatio uitgebreid verslag van hoe het in de orde toegaat. Hij schetst daarin onder meer de uitdagingen die de coronapandemie stelde en op welke manieren, vaak digitaal, men wegen zocht om toch pastoraal contact te hebben.
Overigens blijkt uit de cijfers dat van de 152 broeders die in 2020 zijn overleden maar liefst 42 stierven aan Covid19.
Magister Gerard Timoner OP. Foto: op.org
De Orde in cijfers
De orde telde in 2021 5.265 broeders, van wie 894 student-broeders, 4.060 priesters en 41 bisschoppen. Per leeftijdsgroep is 12% 30 jaar en jonger, 18% is tussen 31 en 40 jaar oud; 19% is tussen 41 en 50 jaar oud; 16% is tussen 51 en 60 jaar oud; 13% is tussen 61 en 70 jaar oud; en 22% is 71 jaar en ouder.
De dominicanen zijn aanwezig in 36 provincies, 6 vice-provincies en 19 vicariaten. Van de provincies zijn er 2 in Afrika, 5 in Azië, 19 in Europa, 6 in Latijns-Amerika en 4 in de Verenigde Staten.
Vergeleken met 100 jaar geleden zijn er ongeveer evenveel broeders, maar niet op dezelfde plaatsen in de wereld. Daarom wordt de Orde sinds enkele jaren anders gestructureerd. De recente fusie van de Belgische en Nederlandse broeders is daar een voorbeeld van.
De magister krijgt geregeld de vraag of broeders van grote provincies bereid zijn elders op de wereld te gaan werken, zoals ook in de Belgische provincie gebeurt. Daarbij is het van belang dat broeders goed worden voorbereid en dat er ook wederkerigheid en gezelligheid is, aldus broeder Gerard Timoner.
Het kapittel in bedrijf, met op de voorgrond broeder Michael-Dominique Magielse. Foto: op.org
Over de cijfers is verder nog te melden dat de Orde 12 universiteiten heeft, 11 theologische faculteiten, 7 instituten voor hogere studies en 9 instellingen voor academisch onderzoek.
Wereldwijd zijn er ongeveer 2.500 contemplatieve dominicaanse zusters in 185 kloosters, en bijna 19.500 actieve dominicaanse zusters, die aanwezig zijn in 109 landen. Er zijn 128.287 lekendominicanen in 75 landen, verreweg de meesten in Aziatische landen. In Europa zijn er zo’n 5300 lekendominicanen.
Binnenplaats van het klooster in Tultenango, de magister is in gesprek, 2e van rechts voor de put is Patrick Lens OP, 3e van links Didier Croonenberghs OP. Foto: op.org
Over intimiteit en somberheid
Behalve de cijfers is in de relatio van de magister ook te lezen waar men zich sterk voor wil maken. Zo stelt hij dat de vorming tot religieus niet altijd gemakkelijk is en dat provincies elkaar daarin moeten ondersteunen.
De Orde maakte zich de laatste kapittels al sterk voor permanente vorming: ook ervaren broeders moeten zich blijven ontwikkelen. Opvallend in de relatio van de magister is dat hij aankondigt dat men best practices verzamelt om broeders bij te staan die ten prooi vallen aan alcholisme of disfunctioneel gedrag.
Ook wil hij dat er werk wordt gemaakt van al eerder gemaakte voornemens om alle dominicanen te ondersteunen in ‘het affectieve leven en volwassenheid, seksualiteit, celibaat en kuise liefde’, niet alleen in het begin van hun religieuze leven, maar ook later.
De magister voegt daaraan toe dat hij ook broeders wil helpen die in hun midlife last hebben van acedia, zware droefheid die verlamt.
Beeld tijdens een feestelijke eucharistieviering Tultenango. Foto: op.org
Synodaliteit en samenwerking
In dit 800e sterfjaar van Dominicus schreef paus Franciscus een hartelijke brief aan de dominicanen. Daarin had hij het onder meer over de synodaliteit, die in de democratisch georganiseerde predikorde al vanaf het begin aanwezig is.
Magister Gerard Timoner merkte op dat hij vindt dat de predikers het soms wel veel over het eigen leven en de eigen missie hebben, en kunnen leren om meer samen te werken met de mensen die ze dienen, zodat ook zij verkondigers van het evangelie worden.
‘Dit is niet om een soort “Copernicaanse revolutie” te bepleiten’, schrijft hij, ‘maar een uitnodiging om terdege rekening te houden met twee aandachtspunten : onszelf en de mensen die we dienen.’
Meer updates vanuit Mexico op onze Facebookpagina.
Lees hier de hele tekst van de magister.
Lees hier een artikel over de plaats van samenkomst: Tultenango, Mexico
Klik hier voor meer foto’s.
