Op het schilderij van Modderman zien wij Dominicus noch in staat van contemplatie, noch terwijl hij preekt, maar op het moment dat het ene in het andere overgaat.’
Het schilderij van Modderman is vooral opmerkelijk omdat het Dominicus afbeeldt op een manier die in de traditie onbekend is, maar wel heel treffend.
Ik heb een deur vol met ansichtkaarten met afbeeldingen van Dominicus, maar op geen ervan neemt Dominicus de houding aan waarin Modderman hem heeft afgebeeld. Zittend op een muurtje, in zichzelf gekeerd, pulkend aan zijn voeten en met zijn schoenen naast zich op de grond.
De afbeelding is gebaseerd op het verhaal dat Dominicus toen hij als prediker rondtrok, dat bij wijze van boetedoening en als vervulling van de gelofte van armoede op blote voeten deed. Hij wilde zich daarop evenwel niet laten voorstaan en als hij een stad binnenging en dus de mensen onder ogen zou komen, trok hij zijn schoenen aan.
Erik Borgman tijdens zijn toespraak in de Pauluskerk Antwerpen
Er zijn wel afbeeldingen van een lopende Dominicus met een stok over zijn schouder waaraan een paar sandalen bungelen. Er zijn talloze afbeeldingen van de prekende Dominicus. Maar op het schilderij van Modderman zien wij hem vlak voor hij een stad ingaat om te preken. Wij weten uit de overlevering dat Dominicus onderweg vaak in contemplatie verzonken was en luisterde naar de stem van zijn goede herder. Als prediker zette hij dat wat hij daarbij had opgedaan om in een preek die zijn toehoorders zou aanspreken zoals hij zelf in de contemplatie was aangesproken. (…)
Op het schilderij van Modderman zien wij Dominicus noch in staat van contemplatie, noch terwijl hij preekt, maar op het moment dat het ene in het andere overgaat. Het moment (…) van de overgang van luisteren naar spreken. Dat is uniek, maar het is ook heel treffend. Dit is het sleutelmoment in het dominicaanse bestaan.
Hoogleraar theologie en lekendominicaan Erik Borgman in zijn wekelijkse column ‘Tekenen in de tijd’ op de website van het Huis van Dominicus Utrecht. Lees hier de hele tekst.
