et valt niet te verdoezelen: de eucharistie is geen gezellige maaltijd.
Jozef Essing o.p.
Met toenemende ongerustheid zag ik de Talibanstrijders Kaboel binnentrekken. Hoe zal het de vrouwen vergaan die via onderwijs vrijheid hebben geproefd maar nu vrezen dat ze weer in de boerka zullen worden opgesloten? Hebben al die vredesmissie niets uitgehaald? Is er niets te doen tegen het geweld dat zich groot maakt?
Met afgrijzen zie ik voor de zoveelste keer: de krijgsheer triomfeert en zij die opkomen voor menselijkheid/gelijkwaardigheid worden weggewerkt.
Waarom begin ik met dit sombere tafereel? Omdat het helpt om aan te voelen waarom in het evangelie van vandaag zoveel volgelingen van Jezus weglopen. Als we echt stilstaan bij zijn woorden strijken ze ook ons tegen de haren in: Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt …
(…)
Het valt niet te verdoezelen: de eucharistie is geen gezellige maaltijd, het is: Jezus tot je nemen met hart en mond, zijn keuzes tot je nemen en indrinken, zodat ze de jouwe worden. Dat is niet minder dan het onverteerbare aangaan, je openstellen voor wat tegen de haren instrijkt
En wat zijn dan die keuzes van Jezus? Hij zet in op een vernieuwde wereld, Gods koninkrijk, waar Gods goede Geest heerst. Maar niet als politiek leider, door een nieuw regiem, een andere openbare orde in te voeren. Hij zet niet in op overwinnen, maar op winnen (van de harten), op verandering van binnen uit, niet van buiten af.
Lees hier de hele preek van Jozef Essing o.p. op 22 augustus in de Dominicanenkerk van Zwolle
