ie is God? Het is een dringende vraag als je in een crisis komt, vertelt lekendominicaan Kees Nypels, die mopperend en lezend, delend en biddend zijn weg zoekt door hartfalen. Een kleine en kwetsbare getuigenis.
Als lekenbroeder ben ik een zoekende in de woestijn. Vooral als het over God gaat, gebeurt er bij mij van alles en dat wil ik je graag vertellen.
Ik heb hartfalen en dat is een chronische ziekte. Soms vervloek ik God en vraag ik mij af waar God is. Waarom ik? Soms vraag ook ik me wel af of God wel bestaat. Waarom doet God dan niets met mij en wordt mijn gezondheid maar niet beter?
Ik lees veel in boeken en bij Eckhart heb ik goed kunnen lezen wat God niet is. Mijn grote vraag is wat God wel is. Ik denk dat ieder die in crises is wel met deze vragen leeft. Ik in ieder geval wel.
Vaak hoor ik antwoorden van dat ik het overdrachtelijk moet zien. Daar kan ik echt niets mee. Ook theologische verhalen halen mij niet uit de crises.
Kees Nypels, foto Kees Muizelaar
Sommige broeders en zusters weten het wel en komen met grote woorden. Maar ik heb nog het meeste aan de broeders en zusters die zwijgen bij mijn gemopper en mijn zoektocht. Dan voel ik erkenning dat zij het ook niet goed weten.
Mijn vraag is wat heilzaam is en waar ik God kan zoeken.
Toch heb ik antwoorden. De mensen die empathisch met me zijn, die mij laten vertellen en luisteren, zijn zij niet de God die in mensen zit? In de ziel van mensen? De mensen die mij spontaan een kaart of briefje sturen? Niet met vragen, maar waar ik steun uit kan halen? Zit God daar niet in?
Zijn wij mensen niet in staat om voor elkaar God te zijn? Dit is niet gemakkelijk, maar zoals Eckhart zegt, zit God in de ziel. Voor iedereen bereikbaar, maar o zo moeilijk.
Ik blijf maar veel bidden, want dat doet mij goed. En ook mag ik best mopperen op onze God, zeker als ik weer eens een rotdag heb gehad.
Kees Nypels o.p.
