e San Domenico is de merkwaardigste kerk van het stadje Gubbio in Umbrië (Italië). Een bijdrage aan de rubriek 'dominicaanse sporen’ van Ria Hofstede.
Oorspronkelijk stond hier een kerk gewijd aan Sint Martinus van Tours. Die werd in de late dertiende eeuw aan de dominicanen toegewezen. Zij herbouwden de kerk, die sindsdien de San Domenico wordt genoemd, maar de parochie heet Sint Martinus.
Wat tamelijk ironisch is, is dat de kerk aan de Piazza Giordano Bruno staat, een plein dat is vernoemd naar een voormalige dominicaanse broeder die in 1600 op de brandstapel stierf. Hij was veroordeeld door de inquisitie.
In de veertiende en vijftiende eeuw brachten de broeders wijzigingen aan hun kerk aan. De kerk werd vergroot door de toevoeging van een dwarsschip. Waarom de buitengevel nooit is afgebouwd is onbekend.
Het interieur dateert hoofdzakelijk uit de achttiende eeuw. Het is het resultaat van een restauratie die in 1765 werd afgerond. De kerk is eenbeukig. De oorspronkelijke puntbogen zijn vervangen door ronde bogen, dus van de oorspronkelijke gotische uitstraling van de kerk is niets meer over.
De interessantste fresco’s vindt men in de eerste twee kapellen aan de linker- en rechterzijde. Deze fresco’s dateren uit de vijftiende eeuw. Ze werden in 1922 en 1992 herontdekt. Helaas verkeren de fresco’s in slechte staat.
Op een aantal fresco’s zijn voorstellingen te zien uit het leven van Sint Petrus van Verona, ook bekend als Petrus de Martelaar. Deze Petrus was een dominicaanse prediker en inquisiteur die in 1252 werd vermoord door de katharen.
Ria Hofstede