Adem in de woestijn 37

Evangelie van vandaag: Mt 26, 14-25

Judas Iskariot wordt vaak neergezet als de slechtste schurk uit de Bijbel. Hij zou een lafaard zijn geweest. Een hebzuchtig, egoïstisch, corrupt persoon. Misschien was hij zo. Misschien ook niet. Er is weinig over hem bekend, maar wel dat hij één van de twaalf was.

Volgens mij was Judas gewoon een mens van vlees en bloed, een man met een ego en ambities. Wat is daar mis mee? Hij had zwakke eigenschappen, maar hij zal ongetwijfeld ook goede kanten hebben gehad want anders houd je het niet drie jaar met elkaar uit. Zijn gebreken maken hem herkenbaar en menselijk.

Ik heb een zwak voor Judas. Een paar jaar geleden liep mijn huwelijk stuk. Vol woede en vertwijfeling kwam ik de bitch in mezelf tegen. Je mag die periode de woestijnervaring van mijn leven noemen. Het was hard en zwaar, maar ook leerzaam!

Judas steevast ‘de verrader’ noemen, zet hem op een veilige afstand. In Judas een mens blijven zien, ja zelfs één van de twaalf, dwingt om zelf in de spiegel te kijken. In ieder mens zit wel een Judas. ‘Wie zonder zonden is, werpe de eerste steen.’

Baukelien Visser o.p.