Als je vertrouwen fundamenteel is geschaad, dan kan dat een gevoel geven van eenzaamheid en verdriet, alsof je in een woestijn geworpen wordt.’
Evangelie van vandaag: Mt. 21, 33-43, 45-46
Een landeigenaar verpachtte zijn wijngaard. Maar toen het oogsttijd was brachten de pachters zijn zoon om het leven. Ze wilden de oogst zelf hebben. Het vertrouwen van de landeigenaar kon niet erger beschaamd worden.
Deze gelijkenis vertelt Jezus in het evangelie van vandaag.
Als je vertrouwen fundamenteel is geschaad, dan kan dat een gevoel geven van eenzaamheid en verdriet, alsof je in een woestijn geworpen wordt. Je hebt tijd nodig om jezelf weer bijeen te rapen en uit die woestijn te komen.
Maar wie heeft nooit aan de andere kant gestaan? Ook ik heb wel eens het vertrouwen van anderen beschaamd. Dat roept een schuldgevoel op en confronteert je met je eigen schaduwzijde.
Hoe dan ook: wij zijn onvolmaakte mensen in een gebroken wereld. Maar daarmee is niet alles gezegd.
De pijnlijke ervaring van een vertrouwensbreuk kunnen we immers omvormen tot een mogelijkheid van groei in mededogen en wijsheid naar het levensvoorbeeld van Jezus: de verworpen steen die hoeksteen is geworden.
René Dinklo o.p.
In de derde week van deze serie doen mee: Dominicus Kamsma, Marianne Merkx, Karin Bornhijm, Jozef Essing, René Dinklo, Els van der Ree.
