at is de werkelijkheid waarin dit jaar het Kerstkind wordt geboren; dat is de werkelijkheid van óns in deze donkere dagen.
Veel eerder dan andere jaren zetten mensen dit jaar hun kerstboom. Vóór Sinterklaas zag ik ze al staan bij mensen thuis. Dat zegt iets over hoe zeer mensen in deze pandemie met al die richtlijnen en beperkingen verlangen naar licht, naar warmte. We proberen in ons huis gezelligheid en geborgenheid te creëren. Kaarslicht, kerstboomlampjes, binnen en buiten. Wat hebben we het nodig.
(…)
Wonderlijk eigenlijk, hoe het licht ons tegemoet komt. Als wij het ruimte geven. Als wij ons de moeite getroosten om de berg te beklimmen. Johannes de Doper deed dat. Hij plaveide een weg voor de Messias opdat wij de ogen zouden openen en ons op die weg zouden begeven. Ook al is het vandaag de dag een steile weg, het iets dat we juist in de schemer van deze donkere dagen tóch van binnenuit kunnen beleven.
*
Uit de overweging van pastor en lekendominicaan Corinne van Nistelrooij op de derde zondag van de advent 2020 in de Dominicanenkerk Zwolle. Lees hier de hele tekst.
