'Daar sta ik voor als prediker'

Jozef Essing o.p.

‘Jezus voelt zich thuis bij de eenvoudigen, bij de ‘armen van geest’. Hij vindt hen niet zielig maar herkent iets van hemzelf: kinderlijke ontvankelijkheid; zoals hij zelf kind kan zijn bij zijn God die hij ‘abba’, pappa noemt.

Dit is toch wel wat anders dan wat ik in mijn kinderjaren hoorde. De plicht stond voorop; je moest eerst presteren voor God; en dan werd je beloond. Maar in de loop der jaren leerde ik, omgaand met de Schriften, een andere God kennen, een God die kijkt zoals wij broeders hier in ons klooster dit jaar naar de kleine Franka hebben gekeken, verheugd van dag tot dag haar ontwikkeling volgend van baby tot dribbelende peuter.

Wat ons hierin zo boeit is niet het presteren, maar het tastend proberen, wankelend overeind komen, wat stapjes doen, en soms pijnlijk vallen.

En zo doet God. Hij neemt niet de maat – hoeveel keren je miskleunt, op je gezicht valt – hij moedigt ons aan om weer overeind te komen, wetend hoe wankel we zijn.

Als je dit in ogenschouw neemt en op je laat inwerken – en dat is contemplatie – dan word je er een ander mens van: je gaat naar anderen kijken zoals Hij naar ons kijkt. Dominicaans gezegd: deze contemplatie vormt je om tot andere actie. Je laat je minder imponeren en van slag brengen door de moeilijke kanten van mensen. Onder het stoere en soms angstwekkende ga je de kwetsbare broeders en zusters zien.

Als dit gebeurt gaan wij wéten dat wij worden gedragen en wie ons draagt.

En wij dragen het uit. Metterdaad. Maar ook in het woord – daar sta ik voor als prediker.’

Slot van de preek bij het 60e priesterfeest van Jozef Essing o.p. op 5 juli in de Dominicanenkerk van Zwolle. Lees hier de hele tekst.