Ga van de hyper-virtuele, vleesloze wereld naar het lijdende vlees van de armen: dit is de bekering die we moeten ondergaan.’
Paus Franciscus gaf een schriftelijk interview aan Austen Ivereigh, auteur van het boek ‘Wounded Shepherd: Francis and his struggle to convert the Catholic Church’. Het boeiende interview over hoe de paus deze tijd beleeft is hier te lezen (Engelstalig). Hieronder staan enkele citaten.
Paus Franciscus
‘Hoe beleef ik dit geestelijk? Ik bid meer, omdat ik vind dat ik dat zou moeten doen. En ik denk aan mensen. Dat is waar ik me zorgen over maak: mensen. Het denken aan mensen doet me goed, het haalt me uit de bezorgdheid over mezelf.’
‘Mijn grootste zorg is hoe ik Gods volk nu nabij moet zijn. Vandaar de dagelijkse livestreaming van de mis om 7 uur, de preken die ik houd en de viering van 27 maart op het Sint-Pietersplein. Vandaar ook de intensivering van het werk van de pauselijke caritas voor zieken en hongerigen.’
‘Ik beleef dit als een tijd van grote onzekerheid. Het is een tijd voor creativiteit.’
Humanae vitae van paus Paulus VI had een profetische kracht
‘Het is waar dat een aantal regeringen voorbeeldige maatregelen heeft genomen om de bevolking te beschermen. Maar al ons denken, of je het nu leuk vindt of niet, is gevormd door de economie. (…) Ik denk aan de encycliek Humanae vitae van paus Paulus VI. De grote controverse in die tijd ging over de anticonceptiepil, maar wat mensen zich niet realiseerden was de profetische kracht van de encycliek, die het neo-Malthusianisme voorzag: hoe mensen worden geselecteerd op hun nut of productiviteit: de wegwerpcultuur.’
‘Momenteel blijven daklozen dakloos. Er is een foto van een parkeerplaats in Las Vegas waar zij in quarantaine werden geplaatst. De hotels waren leeg, maar de daklozen kunnen er niet in. Dat is de wegwerpcultuur in de praktijk.’
‘Deze crisis zet hypocrisie in de schijnwerpers. (…) Dit is een tijd voor integriteit. Of we zijn coherent in onze overtuigingen, of we verliezen alles. Elke crisis bevat zowel een gevaar als een kans. Vandaag denk ik dat we onze productie en consumptie moeten vertragen (Laudato si ’, 191) en dat we moeten leren de natuurlijke wereld te begrijpen en erover na te denken. We moeten ons opnieuw verbinden met onze echte omgeving. Dit is de mogelijkheid tot bekering.’
We moeten ons opnieuw verbinden met onze echte omgeving
‘Ik denk aan de heiligen die naast ons wonen. Het zijn helden: dokters, vrijwilligers, religieuze zusters, priesters, winkelmedewerkers – ze vervullen allemaal hun plicht zodat de samenleving kan blijven functioneren. Hoeveel doktoren en verpleegsters zijn er al gestorven! Hoeveel religieuze zusters zijn er al gestorven!’
‘Je vraagt me over een “huiskerk”. We moeten met al onze creativiteit op onze opsluiting reageren. We kunnen depressief en vervreemd raken – via media die ons uit onze realiteit kunnen halen – of we kunnen creatief worden. Thuis hebben we een apostolische creativiteit nodig, met een verlangen om ons geloof in gemeenschap, als het volk van God, uit te drukken.’
‘Wat ik van mensen vraag is dat ze de ouderen en jongeren onder hun hoede nemen, dat ze de geschiedenis onder de hoede nemen, de armen onder hun hoede nemen.’
Lees hier de hele tekst.
