icht, zusters en broeders, is wat ons wacht; aan het eind van ons leven, maar ook nu al.
Jan van Hooydonk o.p.
In het Nederlands zeggen we ‘dag en nacht’, maar de joden zeggen: ‘nacht en dag’ want naar joods begrip begint de dag ’s avonds, als de duisternis invalt, en vindt de dag de andere morgen en middag zijn voltooiing in het licht. De stokoude Hanna verbeeldt daarmee hoe ons eigen leven kan zijn: Duisternis wordt de meesten van ons niet bespaard – velen van ons kennen in hun leven donkere perioden – maar uiteindelijk zijn wij mensen bestemd voor het licht.
Iemand die daar om zo te zeggen heilig van overtuigd was, was de dichter Hans Andreus (1926-1977). ‘Stenograaf van het licht’ noemt hij zich in een van zijn gedichten. Van hem ook zijn de volgende regels:
Ik weet haast niets meer
van alles wat ik heb willen zeggen.
Ik wil haast niets meer zeggen.
Alleen iets van het licht.
Licht, zusters en broeders, is wat ons wacht. Aan het eind van ons leven, maar ook nu al.
*
Uit de overweging op Maria Lichtmis van lekendominicaan Jan van Hooydonk in het oecumenisch citypastoraat in de Stevenskerk in Nijmegen, op 2 februari 2020. Lees hier de hele tekst.
