p 21 december vertrokken activisten naar Athene om vluchtelingen uit de Griekse kampen te halen. Erik Borgman gaf ze een reiszegen. 'Gutmensch is geen scheldwoord, maar een roeping’.
Met een bus en een stoet van zo’n vijftig auto’s rijden de mensen van de actiegroep We gaan ze halen naar Griekenland, om daar te vragen of zij honderdvijftig mensen mee mogen nemen om in Nederland onder te brengen. De Nederlandse overheid heeft dat beloofd, maar maakt die belofte niet waar, terwijl duizenden mensen in Griekse vluchtelingenkampen in erbarmelijke omstandigheden leven.
Hoogleraar theologie en lekendominicaan Erik Borgman gaf hen onderstaande reiszegen mee. Helemaal onderaan dit bericht staat een filmpje waarin dominee Rikko Voorberg uitleg geeft over de actie.
Erik Borgman
In deze periode leven christenen toe naar kerstmis.
Waar het bij het kerstfeest om gaat, is niet mis.
God is onder ons als mens verschenen.
Maar Hij werd niet bepaald met open armen ontvangen,
noch met open deuren of met open harten,
en ons soort grenzen waren er nog niet,
maar ook de grenzen werden niet voor hem opengesteld.
God is in Jezus is als het ware naar binnengesmokkeld
en Jozef en Maria waren geen mensensmokkelaars
zoals de mensen van ‘We gaan ze halen’ soms verweten wordt.
Jozef en Maria waren Godsmokkelaars.
Niemand wilde ze ontvangen,
dus verbleven zij bij de dieren,
bij de herders en hun schapen die leven wat ze kunnen vinden,
wat anderen laten staan en liggen,
in de ruimte die anderen niet nodig hebben.
Niemand zag wat zij brachten,
behalve degenen die begrepen dat dit hun macht zou breken,
dus moesten zij opnieuw vluchten
om niet te worden vermoord.
God is een vluchteling
en de vluchtelingen zijn zijn beeld.
'Ik bid – en laten we samen bidden – dat jullie tocht tot zegen zal zijn'
Zoals God ook het kind was van een arbeiders
die met moeite rond kon komen
en last had van de extra belastingen en de oplopende kosten:
wat is het verschrikkelijk dat deze twee groepen,
ook nu weer,
steeds zo uit elkaar gespeeld worden.
Wij zijn allemaal vreemdelingen en bijwoners,
zegt de Bijbel:
laten we dat bedenken.
Wij zijn nergens ooit helemaal thuis.
Ik citeer een stuk uit een anoniem gedicht,
dat ik aantrof in ’n Korrel Zout,
het blad waarmee het Jeanette Noëlhuis,
het huis verbonden met de Catholic Worker-beweging in Amsterdam Zuid-Oost,
communiceert met haar sympathisanten:
Geen mensenhart zonder nomadenbloed:
wie liefheeft zal zijn ikkigheid ontvluchten
totdat De Ander toevlucht biedt voorgoed.
In barensweeën zullen wij verzuchten
dat ieder mens op aarde ertoe doet.
elkaar tot schatbewaarder, gaard vol vruchten.
Dat is wat ik in deze actie zie:
een actie van schatbewaarders,
van mensen die menen dat ieder mens ertoe doet
en die daarom de ontmoeting met wie van buiten komt en daarom bedreigend lijkt
zien als barensweeën van het ware,
van het volle leven.
Ik bid
– en laten we samen bidden –
dat jullie tocht tot zegen zal zijn:
van ons als samenleving
door ons te doen inzien dat als mensen kreperen
nietsdoen geen optie is
en dat Gutmensch geen scheldwoord is,
maar een roeping.
Ik bid
– en laten wij samen bidden –
dat jullie tocht tot zegen zal zijn
voor jullie als reizigers
door te ontdekken dat je geen gemeenschap bent
door je te koesteren in je eigen gelijk,
maar door je te laten openbreken
door wat mensen zijn en wat er met mensen gebeurt
hoe moeilijk dat soms ook te plaatsen is.
Ik bid
– en laten wij samen bidden –
dat jullie tocht tot zegen zal zijn
voor degenen die jullie hopen te halen.
Dat zij zich meer mens mogen weten,
dat zij hun gevoel van eigenwaarde mogen terugvinden,
dat onze acties mogen helpen
hen de veiligheid en de ruimte te bieden
die hen toekomst
als kinderen van God.
Wees dan gezegend
breng zegen en ontvang zegen
gerechtigheid neerdalend als dauw uit de hemel
verbondenheid als regen uit de wolken.
Erik Borgman o.p.
Meer weten? Ga dan naar wegaanzehalen.nl. Daar kun je ook terecht om te doneren of de petitie te ondertekenen.
