tefan Ansinger (24) doet dit jaar zijn tijdelijke professie: 'De vreugde van het dominicanenleven en de dingen die ik dit jaar geleerd heb zijn onbeschrijfelijk.’
Lees ook: Professieviering van broeders op 16 september
Stefan Ansinger in zijn tijd op de Radboud Universiteit Nijmegen.
In mijn studententijd aan de Radboud Universiteit te Nijmegen is mijn geloof belangrijker voor mij geworden. Ik was als student bestuurskunde aan deze universiteit verbonden. De studie bestuurskunde had ik gekozen vanwege het maatschappelijk relevante karakter van de studie en omdat de politieke dimensie van deze studie mij erg aantrekkelijk leek.
Na een jaar gestudeerd te hebben wilde ik meer tijd besteden aan de verdieping van mijn geloof. Op internet zocht ik naar plekken waar mensen hun katholieke geloof met elkaar deelden. Zodoende kwam ik terecht bij Katholieke Studenten Nijmegen. Een studentenvereniging voor studenten en young professionals in Nijmegen en omstreken.
Ik bracht regelmatig bezoeken aan de lezingen en borrels van deze studentenvereniging en werd later voorzitter van deze studentenvereniging. Tegelijkertijd had ik geen afscheid genomen van mijn ouderlijk huis in Noord-Limburg, in Venray. Het katholieke gezin waar ik in opgroeide is ook tijdens mijn studententijd altijd een stabiele en warme fundering geweest.
Deze studentenvereniging was voor mij belangrijk vanwege een aantal redenen. Ten eerste was er de bemoediging en hoop van meer bewust katholieke jongeren die ik in mijn Limburgse dorp minder tegenkwam. Daarnaast zag ik voor het eerst dat er ook andere jongeren waren die gehoor gaven aan een roeping tot het priesterschap. Op deze wijze werd het geloof veel concreter.
Ik wil het geloof met passie en ratio presenteren
Voor de groei van mijn dominicaanse roeping was nog een andere reden belangrijk: de gesprekken met een andere christelijke studentenvereniging. Deze gesprekken gaven mij de gelegenheid om duidelijker mijn eigen identiteit als katholiek vorm te geven en om het geloof met passie en ratio te presenteren.
Tegelijkertijd intensiveerde mijn gebedsleven. ’s Ochtends en ’s avonds bad ik graag met de livestream van de benedictijnen in Barroux. Zij gaven mij de mogelijkheid om met contemplatie in Christus de dag te beginnen en de dag te eindigen. Voordat de dominicanen in beeld kwamen leidde ik dus (veelal onbewust) al een leven van wat wij in de dominicaanse wereld noemen Contemplare et contemplata aliis tradere (de vruchten van de contemplatie doorgeven).
Ik zeg onbewust, omdat ik mij eerst aangetrokken voelde tot het diocesane priesterschap. Na veel onderscheiding, vooral in de laatste jaren van mijn studie, kwam ik erachter dat dit niet mijn weg was. Dat had vooral te maken met het verlangen om te leven in een gemeenschap met een koorgebed. Maar ook het verlangen naar een intellectuele zoektocht in het geloof speelde daarbij een rol.
Stefan (rechts) met Cornelis van Lit bij hun inkleding op 23 september 2017 in Cambridge.
Mijn laatste jaar als masterstudent bestuurskunde aan de Radboud Universiteit was erg intensief, vooral omdat ik wist dat mijn levensweg in de Orde der Predikers lag. Ik nam contact op met de dominicanen en meldde mij aan voor het noviciaat. Het noviciaat was voor mij een grote verandering omdat ik voor het eerst mijn ouderlijk huis verliet en naar Engeland verhuisde.
Maar het was een positieve verandering. De vreugde van het dominicanenleven en de dingen die ik dit jaar geleerd heb zijn onbeschrijfelijk. Daarbij moet ik zeggen dat het internationale karakter van de orde mij erg aanspreekt. Ik kijk nu vooral uit naar de studie theologie in Fribourg (Zwitserland) waar ik aan zal beginnen na mijn professie.
De toekomst voor mij ligt nog geheel open. Soms hoor je broeders zeggen dat de gelofte van gehoorzaamheid het zwaarste is. Maar deze gelofte kan ook heel veel vrijheid bieden. In het Johannesevangelie zien we dat duidelijk wanneer Jezus zelfs op de moeilijkste momenten Zijn Wil schikt naar die van de Vader. Als alles moeilijk of hopeloos lijkt is die overgave aan Christus essentieel. Het is in die radicale overgave aan Christus, in navolging van zijn overgave aan de Vader, dat de ware vrijheid gevonden kan worden.
Ik hoop als dominicaan hard te werken maar altijd met het volste vertrouwen op Zijn genade die mij ondersteunt en in stand houdt. Ik dank u allen voor uw gebeden het afgelopen jaar en vraag om uw gebed voor de studie die de nodige uitdagingen met zich meebrengt.
Stefan Ansinger O.P.
Lees ook: Professieviering van broeders op 16 september
Onderstaande foto is gemaakt in Cambridge door Martin Bond, een fotograaf in Cambridge die op Facebook een beelddagboek bijhoudt.
Foto Martin Bond
