Maar zegt Jezus dus dat wíjzelf gesnoeid moeten worden? Ja, en dat is een hardhandig, heftig beeld. Soms, ergens op de weg van ons leven, worden we behoorlijk teruggesnoeid.’
‘… Dus moet er – en dat treft me bijzonder – gesnoeid worden: weggesnoeid, bijgesnoeid, teruggesnoeid, ‘gezuiverd’ staat er eigenlijk. En dat doet de wijnboer, dat doet God. Er moet gesnoeid worden, anders komen er geen druiven en geen wijn.
Maar zegt Jezus dus dat wíjzelf gesnoeid moeten worden? Ja, en dat is een hardhandig, heftig beeld. Voor groeien is ruimte nodig, dus een beetje bijsnoeien, oké. Maar soms, ergens op de weg van ons leven, worden we behoorlijk teruggesnoeid.
Dat doet me aan Saulus denken, aan de eerste lezing. De beruchte christenvervolger is naar Damascus gegaan, op zoek naar nieuwe slachtoffers. Onderweg is er dan die schokkende ervaring: de stem van Jezus vraagt uit de hemel: ‘Saul, Saul, waarom vervolg je mij?’
Het is uiteindelijk begonnen om wijn.
(…) Saulus bekeert zich, wordt Paulus. Hij heeft zich laten … terugsnoeien. Dat soort dingen gebeuren met ons, mensen, in het klein en soms behoorlijk ingrijpend in het groot.
Ik kreeg die mooie baan niet, wist vast en zeker dat er geen betere kandidaat was dan ikzelf; een flinke deuk in mijn ego, een lesje geleerd. Of … iemand helpt me af van mijn oogkleppen, mijn geheide vooroordelen, pijnlijk, maar het levert me mildheid op, mededogen. Of er is dat grote gezondheidsprobleem dat mijn hele leven op zijn kop zet, en me teruggooit op mezelf. Of er gebeuren met me andere, ingrijpende dingen.
(…)
‘Ik ben de ware wijnstok en jullie zijn de ranken ..’ Nog één ding daarover: het is uiteindelijk begonnen om wijn. Dat is een oud, heel bijbels beeld voor vreugde, van het goede leven dat we mogen delen met elkaar.
*
Uit de overweging van Jan Groot op 28 en 29 april in de Dominicanenkerk van Zwolle. Lees de hele tekst.
