Verandering als zegen

door Marja Kruithof

Op een winterse dag in januari arriveerden vijf aspirant lekendominicanen met hun drie begeleiders van de commissie initiële vorming bij de zuster dominicanessen van de heilige Catharina van Siëna van King William’s Town, Zuid-Afrika, een internationale, multiculturele congregatie. We werden hartelijk ontvangen door de zusters in hun klooster Albertushof te Venlo.

De acht bezoekers en de acht zusters die in Albertushof wonen, ontmoetten elkaar in de gezellige huiskamer, met uitzicht op een prachtige tuin, bij een heerlijke kop koffie. De ontvangst was zo hartelijk dat er meteen een sfeer van vertrouwen ontstond.

In het kringgesprek werd door de zusters verteld over hun werk in de missie ( werk in kinderzorg en in de kliniek) in Zuid-Afrika en in de jeugdzorg in Venlo. Inmiddels is de leeftijd van de zusters zodanig dat zij niet meer in de kinderzorg werkzaam zijn. Maar er is genoeg te doen in het klooster. Wij op onze beurt vertelden de zusters over onze zoektocht naar de betekenis van de vier pijlers van de dominicaanse traditie.

Een van de pijlers is gemeenschap en dat was het thema van deze studiedag voor de aspirant-leden van de DLN. Nou, daar is inderdaad over gesproken maar het was vooral ook te zien en te beleven. Alle zusters kwamen aan het woord en vertelden over hun activiteiten en hun zorg voor elkaar. Gaandeweg werd duidelijk waar de werkwijze van voorheen was aangepast aan de mogelijkheden van de zusters in het hier en nu en er werden soms pittige uitspraken gedaan. Dat wil zeggen uitspraken die mij aan het denken zetten, nog lang na die zaterdag in Venlo.

Eén uitspraak noem ik hier. Zuster Margo zei op een gegeven ogenblik: ‘Het enige waarvan je zeker bent, is dat er verandering komt’.

Wie herkent het niet, je hebt een plan, een agenda, en het gaat anders. In de kleine dingen pas je je meestal aan en realiseer je je soms amper dat iets anders gaat dan gedacht. Maar het komt ook voor dat je je mooie plannen voor de lange termijn moet aanpassen. Zuster Margo vertelde op zo’n manier over verandering dat je vooral de kansen, de mogelijkheden in haar verhaal hoorde.

Wanneer je met elkaar in een kloostergemeenschap woont dan moet je met het ouder worden van tijd tot tijd zaken aanpassen. Dat kan even lastig zijn maar het is geen last, want daarna kun je weer samen verder. En daar gaat het om, dat je samen die gemeenschap vorm blijft geven. Zo heb ik haar woorden verstaan.

Het leven gaat anders dan je denkt. Simpelweg omdat je niet vooruit kunt kijken. In mijn leven is veel gebeurd, daar heb ik ook de leeftijd voor. Er waren altijd weer ontmoetingen, nieuwe wegen, nieuwe mogelijkheden. Er was ook sprake van verlies en het ervaren van fysieke beperkingen. Momenteel sta ik weer op een punt dat ik moeilijke keuzes moet maken en wellicht ook dingen los moet laten die mij zeer dierbaar zijn.

Merkwaardigerwijs vind ik veel steun in het simpele woordje verandering. Zuster Margo vertelde op zo’n weldadige manier over verandering en tegelijk was het zo’n nuchtere constatering dat het mij houvast geeft. En zo kan ik geloven dat je veranderingen in je leven niet vanuit weerstand, niet vanuit angst, maar vanuit verwachting kunt beleven. Dat ik mag vertrouwen op God die ik laatst weer heb ontmoet in Venlo.

Marja Kruithof