e eigenzinnige muzikant Erik de Jong, beter bekend als Spinvis, deed dit jaar mee aan Songs for Mary in het Dominicanenklooster in Zwolle. Hij nodigde zijn gastheer prior Jan Laan uit voor zijn eindejaarsshow We vieren het toch in Tivoli/Vredenburg Utrecht, op 30 december.
Spinvis verbleef afgelopen najaar drie dagen in het klooster en maakte een lied geïnspireerd op een antwoordpsalm, waarbij hij broeders mee liet zingen.
Tijdens die dagen had prior Jan Laan een boeiend gesprek met Erik, ‘over van alles en nog wat’, zegt Jan. ‘Het werd zo’n ontmoeting, waarbij je, als je erop terugkijkt, beaamt: we hebben van elkaar iets geleerd, we hebben iets van elkaars binnenkant en bewogenheid mogen horen.’
Bij de eindejaarsvoorstelling We vieren het toch laat Spinvis steeds een keur aan artiesten en kunstenaars optreden, rond een thema dat dat jaar domineerde. Dit keer was het man-vrouw-verhoudingen en gender-issues.
De muzikale bijdragen varieerden van harpspel en de bewerking van een lied van Hildegard von Bingen tot keiharde rock en natuurlijk uitvoeringen van Spinvis-nummers.
Jan wees er in zijn bijdrage op hoe wij vanaf de Schepping allemaal, zonder enige uitzondering, bedoeld zijn als van de aarde en van God, stof en adem. Ook al is dat nogal eens vergeten, gaf hij toe, en zeker in de kerk.
‘Mijn habijt had ik ook al aan bij de generale repetitie’, zegt Jan, ‘en die kleding wekte volstrekt geen bevreemding. Iemand zei: die man is niet verkleed, dat habijt is zijn natuurlijke kleding. Dat is mooi om te merken.’
01 — 05
