e zouden in een 'post-waarheid’-samenleving zijn aanbeland. Maar wat is dan die waarheid waar we voorbij zijn gegaan? Rob Wijnberg schreef er in de internetkrant de Correspondent een essay over: Waar is wat klikt. Erik Borgman, lid van de Orde met veritas in het devies, reageert.
Lees het hele artikel van Erik Borgman op debezieling.nl.
&Ik behoor tot een religieuze orde die de waarheid een beetje tot haar specialiteit heeft gemaakt. De dominicanenorde oftewel de Orde van de Predikers heeft niet alleen 'waarheid’ als haar motto, in het Latijn veritas, maar schrijft in haar constituties dat haar leden door middel van hun studie:
met des te meer ijver op de studie [behoren] toe te leggen, omdat zij vanuit de traditie van de Orde in het bijzonder geroepen zijn de menselijke gerichtheid op waarheid vorm te geven.
En over die menselijke gerichtheid op waarheid heeft Wijnberg het helemaal niet. En dat is wel nodig om te begrijpen wat er met ons denken over de waarheid aan het gebeuren is.
Zeggen wat waar is, daar gaat klassiek waarheid nu net niet over.
Mensen zijn op waarheid gericht niet omdat zij weten, maar omdat zij willen weten waar zij deel van zijn, waar het leven dat zij om hen heen en in zichzelf aantreffen vandaan komt, waar de samenleving goed voor is die wij met elkaar vormen maar door iemand van ons bedacht is, wat de teksten en de beelden waardoor wij aangesproken worden ons te zeggen hebben en wat dat over ons zegt.
'Waar ben ik, waar zijn wij van?’, dat willen wij weten omdat wij weten dat we niet vanuit onszelf bestaan en niet zomaar duidelijk is waaruit wij dan wel bestaan. Het is deze menselijke gerichtheid op waarheid die dominicanen geroepen zijn vorm te geven.
Lees het hele artikel van Erik Borgman op debezieling.nl.
