em>Laudate omnes gentes Dominicum klonk er bij de recente uitvaart van een lekendominicanes. Haar medebroeder Jan van Hooydonk herinnert het zich, als hij schrijft in tijdschrift Volzin over het kabinetsvoorstel over voltooid leven. &Wil men dood, dan mag men dood. Dat is onaanvaardbaar.’
Jan van Hooydonk is lekendominicaan en hoofdredacteur van Volzin.
Als voormalig oncologisch verpleegkundige wist zij wat haar te wachten stond. De kanker zou uiteindelijk niet te overwinnen zijn.
Op indrukwekkende wijze bleef zij tijdens haar ziekte niettemin getuigen van haar liefde voor het leven. Tegelijkertijd werd de dood voor haar 'een mysterieuze vriend’, zo werd tijdens haar uitvaart gezegd, naar wiens omhelzing zij soms zelfs uit kon zien.
Laudate omnes gentes Dominum (Prijst alle volkeren de Heer), dit gezang – eindeloos herhaald – tijdens de uitvaart van onze geliefde dominicaanse medezuster raakte me zeer.
Haar uitvaart vond plaats terwijl ik als redacteur de laatste hand legde aan de special in de nieuwe aflevering van Volzin: 'De dood: vriend of vijand?’.
(…) Voor de ethische afweging maakt het uit of de problematiek bezien wordt &vanuit een individualistische dan wel een relationele benadering van autonomie’.
Daarin precies schuilt wat mij betreft de onaanvaardbaarheid van het kabinetsvoorstel. VVD, PvdA, D66 en GroenLinks – partijen die de kabinetsbrief toejuichen – kiezen onmiskenbaar voor een individualistische opvatting van 'autonomie’. Wil men dood, dan mag men dood.
Wie zo denken gaan voorbij aan de vraag waarom mensen denken dat hun leven overbodig is geworden.
Lees hier het hele redactioneel van Volzin.
*
Zie ook: Nolda Brugmans-Singendonk bracht verbinding
Beluister hier de Taizé-hymne Laudate omnes gentes Dominum.
