et 800-jarig bestaan ??van de Orde is een kans om terug te keren naar de wortels. Niet om onszelf te verheerlijken, maar om te vieren in &nederigheid en waarheid’. Dat zegt magister-generaal Bruno Cadoré in een interview met het Amerikaanse tijdschrift National Catholic Register.
Magister Bruno Cadoré o.p.
Bruno Cadoré (1954) is een Franse dominicaan, arts en theoloog en sinds 2010 de 87e magister van de Orde der Predikers. Een paar highlights uit het uitgebreide interview, dat hier volledig te lezen is (Engels).
Hoe belangrijk is deze viering?
&Een jubileum is belangrijk om te kijken naar onze wortels en geschiedenis, en Gods genade te herkennen. Dat kan het beste met werkelijkheidszin en nederigheid, want in meer dan acht eeuwen zijn er mooie dingen gedaan en mislukkingen geweest. Zo kunnen we ook naar de toekomst kijken en zien hoe we de wereld en de kerk van vandaag kunnen dienen.
Dit is onze missie: om in gesprek met de wereld te zijn en daarin proberen het Evangelie bekend te maken als het goede nieuws.’
U heeft gezegd dat dit jubileumjaar gaat over het vieren van 800 jaar nieuwe evangelisatie.
&Ja, want evangelisatie is altijd nieuw: de wereld is in beweging, het zoeken naar de waarheid is in beweging. Op elk moment in de geschiedenis moet je deze wereld beschouwen als een nieuwe. Voor mij is de verrassing dat de wereld altijd nieuw is, omdat God haar altijd opnieuw schept.’
Wat is de stand van de Orde?
&We hebben 6000 broeders, 3000 moniale zusters, 25.000 actieve zusters, ongeveer 120.000 lekendominicanen in ongeveer 100 landen. Maar volgens de Bijbel zijn aantallen niet zo belangrijk.
Van de 6.000 broers zijn er 1000 in vorming, dat is een mooi teken. We hebben nieuwe roepingen in India, Pakistan, de Filipijnen, Myanmar, China, maar ook in de Verenigde Staten, Afrika, Europa. Niet in dezelfde aantallen, maar de dynamiek is overal aanwezig.’
Hebben de dominicanen geen crisis van roepingen in het Westen?
&Als je de term “crisis” ziet als een oproep om te onderscheiden en in beweging te blijven, zijn nieuwe roepingen altijd een crisis. Het betekent dat je roepingen moet begrijpen als een boodschap van de Heer. Ik wil altijd weten wat Hij ons wil vertellen in de nieuwe broeders? Wat brengt ze naar de Orde? Welke cultuur nemen ze mee en wat voor vaardigheden en ervaringen?’
Wat is de grootste bijdrage van de Orde in de afgelopen acht eeuwen?
&Ik hoop dat we geprobeerd hebben om mensen te helpen begrijpen dat de Heer graag vriendschap met hen wil en dat er verschillende manieren zijn – broederschap, pastorale aanwezigheid, theologisch onderzoek – om te laten zien dat de mens in staat is om iets van dit contact te begrijpen.
Prediking is belangrijk, in deze zin: het woord van God ontvangen, ermee proberen te leven, te begrijpen en te delen op tal van manieren. Prediken kun je ook als je les geeft, zwijgt of leeft met armen en mensen die vergeten worden.
Ik hou erg van de manier waarop paus Franciscus spreekt over prediking en evangelisatie – en hij doet het. Als we naar hem kijken, zien we iemand die gelooft en probeert te doen wat hij zegt.’
Bruno zegent zijn broeders na zijn verkiezing in 2010.
Hoe wordt het feest gevierd?
&Er zijn niet zo veel evenementen, om twee redenen. Dit jubileum is een ??kans op een ??proces van nederigheid en waarheid onder elkaar. Wij willen niet de Orde verheerlijken. Het is een heel mooie Orde, maar ze is niet het doel. Ten tweede volgen we het subsidiariteitsbeginsel, zodat elke provincie volgens haar cultuur, geschiedenis, kracht en middelen iets kan organiseren.
Voor de hele Orde hadden we een openingsviering begin van november, op de dag van alle heiligen van de Orde. We hebben een dagelijkse lectio divina op de website en daarnaast drie grote congressen.
De eerste was in februari in Rome, over Dei Verbum; in september herdenken we in Salamanca hoe de broeders een rol speelden bij het begin van de mensenrechten. En aan het eind van het jubileum hopen we na een Mis met de Heilige Vader kijken naar de missie van de Orde in de toekomst.’
Welke uitdagingen verwacht u?
&We moeten proberen om het voorbeeld van Jezus, de eerste prediker, te volgen. Er zijn altijd nieuwe steden, nieuwe culturen te bereiken en er zijn altijd mensen die geen stem in deze wereld hebben.
En we moeten ook nooit vergeten dat men bij religieuze zaken altijd de neiging heeft zichzelf af te sluiten, geloven dat je het middelpunt van de wereld bent. En zoals u weet: het centrum van de wereld is iemand anders.’
*
Bron: National Catholic Register
Klik hier voor de internationale jubileumsite en hier voor 800jaardominicanen.nl
