en journalist vroeg Theo Koster om de e-mailadressen van twee mannen of vrouwen, van wie de relatie gezegend is in de rooms-katholieke kerk. Dat leidde tot een kleine overweging op de website nieuwwij.nl over Gods aanwezigheid bij geliefden.
Theo Koster is dominicaan en emeritus-studentenpastor.
Officieel is dit zegenen van een relatie verboden door de Nederlandse bisschoppen, maar toch is er soms een priester die dit doet. De journalist was benieuwd om van deze mensen te horen wat een zegen in de kerk over hun relatie voor hen betekent. En deze vraag maakte mij benieuwd naar wat dit zegenen met mij als priester doet.
Een relatie of een huwelijk zegenen, gebeurt niet door mij, maar door God. God zegent het stel en als priester bevestig ik deze zegen. Ik heb dit vele malen gedaan, waarvan enkele keren bij homoseksuele stellen. Deze laatsten kan ik mij allemaal nog herinneren. Niet omdat ik iets deed wat verboden was, maar omdat God op zo’n bijzondere manier aanwezig was.
God was voor hen zo vitaal en nabij, dat ook ik in hun relatie met God betrokken raakte. Ik werd er warm van, geïnspireerd, bevestigd of geprikkeld om mijn eigen relatie met God opnieuw te bezien. God was soms voelbaar aanwezig, niet als een macht, laat staan een almacht, maar als een liefdevolle betrokkene.
Wat maakt dat ik bij sommige gelovige homo’s zo’n vitaal geloven, zo’n diep geworteld vertrouwen ervaar? Homo’s worden geboren in een wereld die vanzelfsprekend heteroseksueel geordend is. Vroeg of laat ervaren zij, dat zij niet passen in deze wereld; dat ze abnormaal zijn. Zij voldoen niet aan het beeld dat anderen van hen hebben en vaak ook niet aan het beeld dat ze van zichzelf hebben. Sommigen gaan de weg van acceptatie van deze afwijking; het is nu eenmaal zo en daarmee moet je leren leven. Anderen gaan dieper en komen tot het inzicht dat het zicht op zichzelf niet klopt, dat een mens zoveel meer is dan de beelden die wij van elkaar hebben. Zij gaan de acceptatie voorbij, leren zichzelf dieper kennen en bevestigen deze nieuwe mens. Zij zeggen volmondig ‘ja’ tegen zichzelf.
Wie dichter bij zichzelf komt, komt ook dichter bij de God die met ieder mens liefdevol verbonden is. Wie door schade en schande geleerd heeft de beelden van zichzelf te herzien, zal dit ook vanzelfsprekender doen met de beelden van God. Ook God past niet in een hokje.
Eerder verschenen op www.nieuwwij.nl
