Kunnen we ook eens met in plaats van over elkaar praten?’ Dat verzoek kreeg invulling toen vorige week zo’n dertig Nederlandse dominicanen, ouder en jonger, in gesprek gingen over wat hen bezielt, wat ze vrezen en waar ze op hopen.
Het gesprek vond plaats in Breukelen, waar de vitale broeders elkaar een paar keer per jaar ontmoeten voor een goed gesprek en de onderlinge contacten. Dit keer was het een ontmoeting met vijf van de zes &jonge dominicanen’, zoals ze worden genoemd. Het was bijzonder ze met zovelen samen te hebben, want vier van de zes wonen nu nog in Engeland.
Nieuwe dominicanen in Breukelen. Vlnr Stefan, Hans, Richard, Pascal en Michael. Alleen Thomas ontbreekt, hij moest alweer in Cambridge zijn.
Ook internationaal is er belangstelling voor het avontuur dat de Nederlandse provincie is aangegaan. Want in plaats van als een nachtkaars uit te gaan flakkert er sinds drie jaar weer een klein lichtje en dat zorgt behalve blijdschap ook voor allerlei vragen. René Dinklo, provinciaal overste, schreef in januari aan zijn medebroeders over het avontuur en de moeilijkheden van de generaties dominicanen. De brief is opgepikt en vertaald en staat te lezen op de internationale site van de Orde.
De jongere dominicanen zijn anders gevormd dan de ouderen, bevinden zich in andere levensfasen en hebben nauwelijks of geen herinneringen aan de polarisatie die de Nederlandse kerk jaren heeft geteisterd. En alsof deze verschillen nog niet genoeg zijn is er ook nog eens weinig tijd geweest om samen te zijn, als broeders. Het natuurlijke proces van samen leven, samen bidden en zingen, elkaar bevragen en gaandeweg taken overdragen van de provincie bestaat eigenlijk niet.
Het gesprek in Breukelen op 20 april was een goede start van een echte kennismaking. &Ik heb er een goed gevoel aan overgehouden’, zegt Gerard Braks, prior van Huissen. &We spraken in een open sfeer in kleine groepen’, zegt Michael, een van de novicen. &Persoonlijke verhalen en ervaringen stonden voorop en er werd echt geluisterd, zonder oordeelsvorming.’
Richard, die in 2014 zijn eerste professie deed, zei geraakt te zijn door de openheid en eerlijkheid in de gesprekken. &Het deed me goed om te ervaren dat er vertrouwen en ruimte is om te ontdekken wat onze roeping als dominicaan in Nederland wordt. Ik heb het ervaren als een aanmoediging voor alle broeders om het avontuur van een nieuwe start met elkaar aan te gaan.’
Provinciaal René Dinklo vergeleek het gesprek tussen de broeders met de recente oproep van burgemeester Aboutaleb in Dominicuskerk het Steiger in Rotterdam. Hij pleitte ervoor om elkaar in een multiculturele context verhalen te vertellen om samenhang te helpen groeien. &Als we beginnen bij onze verschillen ligt polarisatie op de loer’, schrijft hij. &De basis voor een dialoog is de band die ontstaat als je echt naar elkaar luistert, dat je weet hebt van elkaars zoektocht en obstakels.’
Een week na de ontmoeting in Breukelen troffen de vier Nederlandse broeders in Engeland de magister van de Orde, Bruno Cadoré, bij een grootse viering van het jubileum in de kathedraal van Westminster.
