ls puber was Leo Oosterveen (61), toen nog protestant, gefascineerd door oosterse spiritualiteit. &Plotseling ontdekte ik dat er in het katholieke Westen ook zoiets als monastiek leven en spiritualiteit bestaat.’ Op kerknet.be staat een uitgebreid interview.
Leo Oosterveen is dominicaan, woont in Nijmegen en is hoofdredacteur van het Vlaams-Nederlandse Tijdschrift voor Geestelijk Leven, kortweg TGL.
Wat blijft voor u, na achthonderd jaar, de essentie van de dominicaanse traditie?
&God, mens en wereld zijn geen concurrenten. Het komt erop aan Gods heil te midden van de wereldse en menselijke woelingen te vinden en ter sprake te brengen. Volgens de Franse theoloog Chenu zijn de tekenen van de tijd relevant om te ontdekken waar God zich toont. Er zijn geen vindplaatsen van God buiten deze wereld.
Schillebeeckx voegt daar iets aan toe: loop niet weg voor frustraties, daaraan ontsteekt zich juist het verlangen naar hoe Gods heil wel zou kunnen. Dat is dominicaans, bekommerd zijn om het welzijn van de mensen, midden in de wereld, in paradoxale of catastrofale situaties. Wij zijn vertolkers van hoop en verbinding.’
