arnaval: het is dweilen met de kraan van de lol open.
In Beek bij Nijmegen wordt ter afsluiting van carnaval een pop verbrand die een heks voorstelt. Vroeger onderging prins carnaval dat lot.
Carnaval is een feest waarmee men de spanningen in de maatschappij probeerden te neutraliseren. Spanningen zijn onvermijdelijk. Ze bedreigen de toekomst van de gemeenschap. Op feesten als carnaval wordt kunstmatig de chaos opgeroepen die men vreest. Men hoopt zo de onvrede in de hand te houden. De verschillen in rang en stand, de ordening van de samenleving die onder druk staat, regels en wetten worden voor een paar dagen opgegeven. Iedereen is gelijk. Allen dragen dezelfde boerenkiel of kleding die de gezagsdragers belachelijk maakt.
Die kunstmatige chaos moet de bron worden van een vernieuwde samenleving. De massa zoekt een schuldige voor de al lange onvrede. Aanvankelijk bij toeval, later van te voren georganiseerd, wordt iemand aangewezen op wie de massa van de kunstmatige chaos zich als één man kan storten. Deze zondebok wordt omgebracht. Maar omdat hij de weg naar de vrede is, wordt hij ook geëerd. Hij is de 'Prins’.
Het christendom heeft de moord op de 'Prins’ terecht afgeschaft. Het carnaval heeft daardoor zijn hoofd verloren. Het lijntje met Aswoensdag is dun geworden. Carnaval heeft geen context meer. Het is dweilen met de kraan van de lol open.
Uit de blog van André Lascaris o.p., zie www.meerdanikzelf.nl
