en paar weken geleden vond in het dagblad Trouw weer een discussie plaats over de eeuwige vraag of God bestaat en over wie God is, als Hij bestaat. André Lascaris reflecteert in zijn blog op de antwoorden van sterrenkundige Barthel en theoloog Van der Kooi.
Anco (7) vroeg de universiteit van Groningen of God bestaat. Hij kreeg diverse antwoorden…
De discussie is begonnen doordat een zevenjarig knaap, Anco, naar de universiteit van Groningen had geschreven met deze vraag: bestaat God en laat Hij merken dat hij bestaat?
De universiteit besloot dat deze vraag het beste beantwoord kon worden door een astronoom, een ster- en ruimte deskundige. Het antwoord van de sterrenkundige Barthel luidt dat geloven in een helpende en troostende God niets meer is dan een persoonlijk gevoel.
De theoloog van de Vrije Universiteit van Amsterdam Kees van der Kooi is het niet met de ’hemeldeskundige’ Barthel eens. Volgens Barthel is het doel van de wereld dat haar bewoners tot hun recht komen. 'Wij zijn daarbij de handen van God’.
Waar sta ik zelf in dit debat? God is wel persoonlijk, maar geen 'persoon’, want dat klinkt te zeer alsof God een individu is zoals mensen individuen zijn. God is daarin ook een tegenover. 'Persoonlijk’ is het hoogste wat je van een mens kunt zeggen, en dat moeten we ook van God zeggen. Maar ’persoon’ is een woord dat te zeer benauwt.
Lees de volledige tekst van André Lascaris op zijn wekelijkse blog www.meerdanikzelf.nl
