e gedachte dat de moderne samenleving de religie zou doen uitsterven en dat de wetenschap het geloof zou vervangen, is niet juist gebleken. Er is volop religie, maar deze verschilt van de traditionele religiositeit van het christendom. André Lascaris over ons bestaan als een knooppunt van relaties.
In de nieuwe religiositeit wordt God in het zelf gezocht, niet daarbuiten. Het zelf heeft of is een goddelijke kern die in verbinding staat met een universele energie. Woorden die vroeger niet bestonden zijn populair geworden, andere termen zijn vergeten. Oproepen tot zelfverloochening, zelfopoffering, zelfverzaking zijn verstomd: in plaats van jezelf te verloochenen, moet je proberen het zelf te laten groeien, te ontwikkelen, te ontplooien. Je vraagt geen vergeving van anderen en je geeft ook geen vergeving, maar je probeert jezelf gelukkig te maken en wel zo dat je de ander daarvoor niet nodig hebt.
Vaak is deze visie op de mens verbonden met het idee van reïncarnatie. Na de dood kom je in een hogere bestaanswijze. Daarna reïncarneer je weer, want als je wilt groeien, dan moet jezelf verder scholen tijdens een bestaan op aarde. De aarde biedt het recept voor het bereiken van een betere zijnswijze.
Deze religiositeit past goed bij het toenemend individualisme. Mijn probleem is de bijna afwezigheid van de relaties met anderen.
Lees het hele artikel op www.meerdanikzelf.nl
