et generaal kapittel van de Orde der Dominicanen in Trogir is zijn tweede week ingegaan. De Nederlandse afgevaardigde Wijbe Fransen bericht over lange vergaderingen, boeiende discussies over eenheid in verscheidenheid, en over Nederlandse eigenwijzigheid.
Wijbe Fransen o.p. (links) met twee &Nederlandse’ waarnemers: zr. Sara Böhmer o.p., overste van de Dominicanessen van Bethanië, en Rick van Lier o.p., dominicaan in Canada, tijdens het zondagse uitstapje naar een nationaal park.
De afgelopen week was vol commissievergaderingen: van 9 uur tot 12.30 en van 15.30 tot 18.00, onderbroken door een koffiepauze. Best een vermoeiende bezigheid als je voortdurend moet luisteren en spreken in een andere taal, in onze commissie afwisselend Engels en Spaans.
De Lauden en Eucharistie en ’s avonds de Vespers worden afwisselend in één van de drie officiële talen van de Orde gebeden: Engels, Frans en Spaans. Aan tafel wordt er door elkaar in een van de talen gesproken, tenzij ik naast Mark de Caluwe uit Vlaanderen zit, of naast Sara Böhmer of Rick van Lier. Dan kun je je even in het Nederlands uiten. De vermoeienis wordt ook veroorzaakt door de drukkende warmte. Op een gegeven ogenblik was het 37 graden! En de airco doet het niet altijd goed.
Ik zit in de commissie van het gemeenschapsleven. Ik moet bekennen dat ik me soms op een eiland voel zitten, omdat we in de Nederlandse provincie hier en daar toch wel afgeweken zijn van de grote stroom van de Orde: wat betreft de liturgie en het ontbreken, respectievelijk de wijze van vieren van een regelmatige Conventsmis, de deelname aan het gemeenschapsleven, de onbekendheid met de Acta van generale en provinciale kapittels, het alleen wonen van menig confrater, weinig gemeenschappelijkheid in onze pastorale missie, enz. Enkel het feit dat we met vele oudere confraters zijn kan dat alles niet verklaren.
De Acta (verslag) van dit kapittel bevat straks een proloog, waaraan alle commissies hun aandeel leverden, en verder ordinatio’s (bepalingen), aansporingen, verzoeken, aanbevelingen, opdrachten aan de magister en dankbetuigingen. Hiermee drukt het kapittel haar wensen en dromen uit en legt het de vinger op de pols van het actuele leven in de Orde. Het is typisch Dominicaans om telkens opnieuw naar actuele en dringende noden te verwijzen.
Er zijn plenaire bijeenkomsten gehouden, onder andere een interessante over de media. Men streeft naar een grotere afstemming van de provincies op elkaar. De helft van de confraters blijkt al op Facebook (faithbook!) te zitten.
Zondag gingen we met 2 bussen naar het Nationale Park Krka. Maandagochtend begon het werk weer. De Syndicus van de Orde had een lang verhaal over de financiën, waarbij ook de moeilijke, financiële situatie van het Angelicum (de Dominicaanse universiteit in Rome) ter sprake kwam. De komende dagen worden deze verslagen in drie talen vertaald en vervolgens aan de hele vergadering aangeboden ter discussie, amendering en tenslotte goedkeuring.
Wijbe Fransen o.p.
–
