ij een Generaal Kapittel worden ook de vroegere magisters uitgenodigd, opdat ze hun wijsheid kunnen delen met de vergadering. Carlos Azpiroz Costa was magister van 2001 tot 2010. De website van het kapittel interviewde hem over de democratie van de Orde.
Carlos Aspiroz Costa o.p.
Dominicanen praten graag over &hun’ democratie. Maar in hoeverre is het praten in algemene vergaderingen en bijeenkomsten in gespreksgroepen doelmatig?
&Het is mijn zesde generaal kapittel, dus ik weet wel dat bepaalde dingen steeds terugkomen. Dat lijkt niet erg handig, maar daar ben ik het niet mee eens. We leren van de geschiedenis en nemen niets voor gesneden koek aan. We zijn steeds bezig met de vernieuwing van onze Orde, om de uitdagingen van iedere tijd zo goed mogelijk te lijf te gaan.
Je kunt de katholieke kerk beschrijven als een veelkleurige symfonie van verschillende instanties, organisaties, spiritualiteiten en wegen tot heiligheid. Er is geen goede of slechte manier om een orde te besturen. Onze manier is een methode om eensgezindheid te bereiken, maar geen gelijkheid.
Wij praten niet om tot een meerderheid te komen, maar tot overeenstemming, waarbij we de minderheid niet uitsluiten. Dat is niet gemakkelijk, wel bewonderenswaardig.’
Hoe voelt u zich als zo maar een broeder, zonder al die verantwoordelijkheid? Wat is nu uw rol?
&De Magister van de Orde van de Predikers is op de eerste plaats een van de broeders, de eerste onder gelijken. Hij controleert het Kapittel niet, maar zorgt dat alles goed loopt en helpt dat het doorstroomt.
Ik kan wel zeggen, dat ik me vrij voel nu die verantwoordelijkheid van mijn schouders is gevallen. Ik ben lid van de Commissie van de Constituties van de Orde. Het is moeilijk daar mensen voor te vinden, want je moet de beslissingen van het Kapittel kunnen vertalen naar het kerkelijk recht. Ik lever mijn bijdrage aan de Orde en daar ben ik blij mee.’
Wat kan &de wereld’ leren van de democratie van de Orde van de Predikers?
&We moeten de westerse postmoderne democratieën niet verwarren met de manier waarop wij al acht eeuwen te werk gaan. Er is een belangrijk verschil: wij zorgen er voor dat we de beslissingen van de een niet opleggen aan de ander, door gebruik te maken van een beleid “achter de schermen”. Daarnaast neemt onze regering geen besluiten om de volgende verkiezingen te winnen!
Op onze kapittels bespreken we de vraagstukken die ons zorgen baren en delen we ervaringen over wat fundamenteel is, in ons leven als dominicanen: preken, gemeenschapsleven, studie, opleiding.
Dit is de les die “moderne” landen van ons kunnen leren: aanvoelen wanneer het tijd is, onze werkelijkheid verkennen en de behoeften van allen te peilen door met elkaar te praten. Daarbij altijd in gedachten houdend wat het uiteindelijke doel is: het creëren van een sfeer van vrijheid waarin allen leven en groeien, zowel individueel als gezamenlijk.’
Interview door Mirko Vlk o.p., met dank aan Antoon Boks o.p.
