ongeren hebben zat &roepingsvragen’, merkte lekendominicaan Mart de Regt onlangs tijdens een bezoek met een groep jongeren uit Bodegraven en Mijdrecht aan het Franse Taizé. &Ze zijn zich bewust van een taak in het leven en houden daarbij ruimte voor God.’
&Het is opvallend hoe veel jongeren, ook Nederlandse, zich in Taizé geroepen voelen tot werk in deze communiteit. Niet in de traditionele zin, zoals vroeger een tante aan het einde van de middelbare school in het klooster ging, maar ze zijn zijn zich bewust van een taak in het leven en houden daarbij ruimte voor God.
Roepingsvragen
In Taizé waren drieduizend jongeren bijeen. Zowel in een groepsbijeenkomst met alle Nederlanders en broeder Sebastien, als in een gesprek met een twintigtal Nederlanders met broeder Jasper, viel me op dat er jongeren waren met wezenlijke “roepingsvragen”. Wat wil God met mij? Wat wil ik met mijn ervaringen in Taizé en in Rotterdam?
Het verhaal van broeder Jasper had dezelfde lijn. Als achttienjarige ging hij voor het eerst naar Taizé, als 22-jarige werd hij er wat vaster werkzaam (als intern, in goed Engels), en uiteindelijk trad hij met 24 jaar in bij de broeders. Nu is hij werkzaam in de pottenbakkerij van Taizé.
Geen postulanten
De oecumenische gemeenschap van Taizé, waar de broeders samenwerken met een drietal zustercongregaties, kent geen postulanten, geen mensen die komen ruiken aan het kloosterleven. Er is wel ruimte voor jongeren die zich langere tijd willen inzetten voor Taizé, variërend van een week tot een aantal maanden. Ze doen dan werkzaamheden bij de jongerenontmoetingen, de inschrijfbalie, het managementcentrum, als ordebewaker in de kerk of als lector in een specifieke taal. Er is veel te doen en er wordt veel gedaan.
Ook bij de ontmoeting van Taizé aan de Maas, afgelopen winter, viel me al op hoe enthousiast en geïnspireerd twintig vrijwilligers de contacten onderhielden met lokale gemeenschappen. Sommigen van hen zijn weer terug in hun eigen land en in hun &eigen’ leven, maar sommigen hebben stappen gezet om zich voor langere tijd aan de gemeenschap van Taizé te verbinden.
Schrille tegenstelling
Er is ook de mogelijkheid van geestelijke begeleiding waarbij een jongen een van de broeders toegewezen krijgt en een meisjes een van de zusters. Soms leidt dat tot intrede in een van de congregaties..
Het is bijzonder om te zien dat jonge mensen zich verbinden, niet aan een kerkelijk instituut of aan een stoffig clubje, maar aan een levende gemeenschap met een actief profiel. We horen in Nederland nog wel eens dat jongeren geen belangstelling hebben voor het kloosterleven, in Taizé zag ik dat een gericht appel van een levende gemeenschap enthousiasme oproept van jongens en meisjes om op deze wijze te werken voor God.’
Mart de Regt, lekendominicaan
