In memoriam

Ter gedachtenis aan Bert Wulffele

p donderdagavond 8 december 2011 overleed plotseling pater Bert Wulffelé in zijn woonplaats Zwolle. Hij is 81 jaar geworden.

Bij de uitvaart op 17 december sprak provinciaal overste Ben Vocking het in memoriam uit.

‘Dunner dan wat ook is wat dood en leven scheidt,
en het is toch zo’n onbeschrijfelijk verschil.’
Een medebroeder na het plotselinge overlijden van Bert Wulffelé.

Bert werd geboren in Rotterdam op 8 november 1930. Bert en zijn tweelingbroer waren de oudsten in een gezin van zeven kinderen. Zijn ouders waren Dirk Wulffelé en Antje Kurpershoek. Het gezin behoorde tot de Gereformeerde Kerk. Vader was ouderling. Moeder las elke avond voor uit de Van de Hulstbijbel. Het gezin was zeer op de kerk betrokken.

Benedictijnen

Na de lagere school studeerde Bert aan  het Marnix-gymnasium, om daarna theologie te gaan studeren aan de VU in Amsterdam. Tijdens die studie, waarin hij met interesse het boek van Berkhouwer las ‘Conflict met Rome’ kreeg hij toch wat moeite met de gereformeerde sfeer. En hij kreeg een verpletterende ervaring (in de goede zin van het woord) toen hij met studiegenoten een ontmoeting had met de benedictijnen in de St. Adelbertabdij in Egmond.

De sfeer van de liturgie sprak hem zeer aan. Hij kreeg goede begeleiding van prof. Schippers, de nieuw-testamenticus en ethicus aan de VU. Die raadde hem aan eerst zijn studie af te maken, alvorens een andere stap te zetten. Dat deed hij. Maar hij zette die stap naar de katholieke kerk toch na de afronding van zijn studie aan de VU. In de abdij van Egmond deed hij zijn eerste communie.

Toch trad hij daar niet in. Hij koos uiteindelijk voor de dominicanen, waar veel belangstelling was voor de studie van de theologie.

Opleiding en Dackhues

Na een jaar noviciaat in Huissen was hij slechts twee jaar in Zwolle voor de filosofie; vervolgens studeerde hij aan het Albertinum in Nijmegen; haalde de graad van lector in de theologie en vervolgde zijn studie aan de universiteit van Nijmegen, waar hij op 30 juni 1965 zijn doctoraal examen aflegde.
In 1963 werd hij priester gewijd.

Hij wordt dan assistent van de novicemeester in Huissen. Als het aantal intredingen drastisch terugloopt en het Huissense klooster voor een deel leeg komt te staan, kiezen Bert en anderen ervoor om met het vormingscentrum ’t Dackhues te beginnen. Hij zal daar tien jaar aan verbonden blijven, de laatste drie jaar als directeur.

Dominicaanse Gemeenschap Arnhem

Na een jaar studie in Rome start Bert in 1979 samen met anderen in Arnhem een gemengde groep op van acht mensen, dominicanen en leken, en wel zó dat daar ruimte was voor relationele omgangsvormen.

Het generaal bestuur gebood, toen het daarvan hoorde, de groep op te heffen, hetgeen in 1987 gebeurde. Bert zei later: ‘Het was nog te vroeg voor dit soort experimenten’. In Herfte-Wythem krijgt hij tijd om wat op verhaal te komen.

Latijns-Amerika

In begin jaren ’90 komt Midden Amerika in het vizier. Hem wordt gevraagd met name de vorming daar ter hand te nemen. Na veel gepraat stemt het bestuur daarmee in. Hij werkt in Nicaragua en El Salvador. Hij keert terug naar Nederland en is dan van februari 1995 tot juli 1997 pastor in Tiel. De goede ervaringen in M.A. brengen hem er toe om opnieuw die richting uit te gaan. Hij werkt dan een aantal jaren in Honduras.

Maar ook hier was men Bert niet vergeten. De communiteit van Zwolle kiest hem op 1 december 2000 tot prior. Hij zal dat zes jaar blijven, en is dan tevens een aantal jaren de rector van de kerk in Zwolle.

Bert bleef een groot voorstander van een gemengde communiteit. Daar heeft hij in Zwolle ook aangewerkt. Hij onderhield hechte relaties met de Dominicaanse Lekengemeenschap Nederland.. Gedurende 4 jaar was hij de promotor van de DLN.

Bijbelse vorming

Vele jaren is Bert, naast zijn andere werkzaamheden zeer actief geweest in de vorming en toerusting. Vanuit het Dominicaans Toerustingcentrum heeft hij vele cursussen gegeven onder het kopje van de ‘pastorale school’. De door hem aangereikte vorming was zeer bijbels gekleurd. Daarnaast heeft hij vele retraites en bezinningsdagen gegeven.

Hij zegt zelf in een interview: ‘Ik voel me geroepen om toch het reformatorisch geluid in te brengen. De liefde voor de schrift. Ik ben een groot liefhebber van Miskotte en Noordmans. Zoeken naar de krachtbron in de bijbel. Aansluiting vinden bij het bijbelse woord. Mijn opvoeding…’.

Regens van de studie

Bij het laatste kapittel werd Bert tot regens van de studie gekozen en was hij aldus lid van het consilie van de provincie. Op 8 oktober leidde hij nog de studiedag in Voorschoten van de Dominicaanse Familie onder de titel ‘Inculturatie’ in het kader van de noveen op weg naar het 800-jarig bestaan van de Orde. En hij was bezig – samen met Leo Oosterveen – een vervolgdag voor te bereiden over ‘Kerk & Ambt’ in de tweede helft van het komende jaar.

Heel veel heeft hij voor velen betekend, getuige ook de vele reacties op zijn dood, ook vanuit Midden Amerika en Rome.
Niet alles is in zijn leven gelopen zoals hij en anderen dat gewenst hadden. Mensen zijn tenslotte maar mensen.

De communiteit van Zwolle en wij allen zullen Bert missen.

Moge hij nu in Gods vrede zijn!