eertig jaar lang was het Giordano Bruno Huis in het centrum van Utrecht een huis van samenkomst, waar duizenden gastvrijheid vonden voor talloze vergaderingen. Door de jaren heen woonden er tientallen mensen: mannen en vrouwen, dominicanen en anderen. Op 10 februari 2007 werd het huis gesloten.
Het huis en de communiteit is er een geweest van een geweldige gastvrijheid. Honderden, duizenden mensen – van overal vandaan – hebben hier in dit huis vergaderd of gastvrijheid ondervonden. Het is treurig dat de communiteit tot het pijnlijke besluit is gekomen om aan haar geschiedenis een eind te moeten maken.
Vele dominicanen en niet dominicanen, mannen en vrouwen zijn lid geweest van deze communiteit. Steeds hebben zij gepoogd om op grond van gelijkwaardigheid en democratisch gedeelde verantwoordelijkheid zorg te hebben voor elkaar en uitdrukkelijk aandacht te hebben voor gerechtigheid en vrede in onze samenleving.
Groepen
De communiteit is bij zeer veel betrokken geweest. Om een paar groepen te noemen: de Internationale Berliner Konferenz Europäischer Katholiken; de Basisbeweging Nederland, de Christenen voor het Socialisme, de Vereniging voor Theologie en Samenleving, de Linkerwang, het Werkverband Religieuzen voor Gerechtigheid en Vrede en de Acht Mei Beweging (die hier jaren kantoor gehouden heeft).
Naast alles wat zich hier in huis afspeelde ter ondersteuning van allerlei tijdschriften als Kerugma, Wending, de Bazuin, Reliëf, Conto, Vier in Eén, Optiek en Dominicaans Perspectief, was dit huis ook lange tijd een opvangplek voor vrouwen, die zich uit de vrouwenhandel bevrijd hadden.
Dit huis heeft een gigantische uitstraling gehad en was ook de plek waar een herberg plaatsvond: typisch voor dit huis: breng mensen met elkaar in gesprek. Ook is er veel nagedacht over nieuwe vormen van religieus leven. Er is veel geploeterd en gezaaid. Vanuit dit huis is er ook veel gebeurd richting de provincie van de Dominicanen. De naamgever van dit huis Giordano Bruno inspireerde bij het inslaan van nieuwe wegen.