15 November 2012

'Obama wint. Ik was er bij'

Ga naar overzicht

Deel op:

Van de taxichauffeur tot de schoonmaakster, van de Vietnamveteraan tot de museumwacht, op straat en in de kroeg: iedereen heeft het over de verkiezingen.’ Rob Treep, jarenlang directeur van het vormingscentrum in Huissen, was op studiereis in de Verenigde Staten tijdens de presidentsverkiezingen.

&De mensen met de lagere inkomens, de zwarten, de Latino’s en de Hispanics willen de hoop die Obama hen geeft, levend houden. Obama verdient in de ogen van de mensen een tweede termijn. Hij moet zijn werk verder af kunnen maken.


Clinton, Obama en Tim Kaine, democratisch kandidaat voor de senaat.

Four more years is het gespreksthema én de yell die opklinkt uit de rijen wachtenden. Ik ben te gast bij de Obama rally in Bristow, Virginia. Met een grote groep Nederlanders zijn we rechtstreeks van Dulles Airport naar de rally toe gereden. De eerste dag in de USA en gelijk al oog in oog met Obama!
Voor het stadion staat een onafzienbare rij mensen. De rij slingert zich door een park, een weide, over een parkeerplaats… De wachtenden staan gedisciplineerd achter elkaar opgesteld, geen gedrang. Wat geschuifel richting stadion dat honderden meters verder ligt. Als Hollander neem je geen genoegen met wachten in een rij en ik probeer naar voren te komen. Kom ik helemaal uit Nederland, ben al 24 uur in touw. Nu wil ik er in! Maar het is schuifel schuifel. Ik heb er een hard hoofd in. Zal ik hem nog meemaken?

http://www.youtube.com/watch?v=0RJ7LcCoabw

De complete toespraken van Clinton en Obama op de laatste avond voor de verkiezingen, in Virginia.

Maar o wonder, we raken allemaal binnen! 24000 man op een kermisterrein dat reikt tot over de heuvels. We roepen, flitsen, zingen. De menigte wuift met blauwe borden en flyers. Nog vier jaren erbij!
Ik kom op een hoogte terecht tussen schoolkinderen, twintigers met i-pod, dansende en roepende mensen. Het is koud. Vanaf de hoge heuvel word ik door een attente begeleider meegenomen naar beneden, daal af, passeer hekken en kom terecht tot vlak voor het spreekgestoelte.

Eerst komt oud-president Clinton aan het woord. Hij schimpt op Romney die zich versprak (?) toen hij 47% van de Amerikanen versleet voor klaplopers, werkweigeraars. Clinton somde de voordelen van een Obamabeleid op. De mensen die eindelijk verzekerd werden van een goede gezondheidszorg. In Washington trof ik de taxichauffeur die al 17 jaar het risico nam zich niet te verzekeren. Onbetaalbaar! Nu heeft hij weer hoop.
Clinton krijgt de mensen achter zich. Schor geeft hij de microfoon aan Barack Obama. Barack, zijn naam betekent de gezegende. Hij komt op als een marathonloper, strak in een pak dat lijkt op een trainingsoutfit. De muziek schalt, omringd door de stormrammen en kleerkasten van de security swingt Obama het podium op.

Meer dan een half uur neemt hij om zijn programma uiteen te zetten. Hij dwingt stilte en ontroering af. Dan weer luid gejuich: Virginia, we need you! vuurwerk spat uiteen. En ik sta onder het podium, kan hem bijna de hand reiken.
Ik voel verbondenheid met de mensen hier en realiseer me hoe belangrijk een charismatisch man als Barack Obama kan zijn. Virginia waar we hier zijn is een zogeheten swingstate. Als die staten Virginia, Ohio en Florida vallen voor Obama is het gebeurd. Daar sta je graag voor in de rij en drie dagen later gebeurt het. Virginia stemt massaal op Obama. Ik was erbij.

Rob Treep

Zie ook: Barack Obama, predikbroeder, ziener (2008)