p style="text-align: left;" align="center">Het dominicaanse jaarthema &de prediking door vrouwen’ was voor zr. Simona de Pace aanleiding om te schrijven over de manier waarop zij en haar medezusters verkondigen in het straatarme Haïti. De samenwerkende dominicanessen van Latijns-Amerika en de Cariben werken met hart en handen in Los Cacaos, aan de grens met de Dominicaanse Republiek.
Vanwege het jaarthema denken dominicanessen op internationaal niveau samen na over de zending van de vrouw in de Orde der Predikers. Wat zijn de karakteristieken van een &vrouwelijke’ prediking? Ik wil daar geen verhandeling over schrijven, maar alleen iets vertellen over mijn ervaringen als missionaris-verpleegkundige in Haïti.
Aardbeving
&Waar Hij ook heen ging, ze legden de zieken op de markt neer en vroegen hem om tenminste de zoom van zijn kleed te mogen aanraken. En wie hem aanraakte werd gered (Mc. 6, 55-56).’ Dit woord wordt werkelijkheid in ons leven als vrouwelijke missionarissen in een gezondheidsproject in een van de armste landen ter wereld.
Na de verschrikkelijke aardbeving die Haïti in 2010 verwoestte, besloot CODALC (Confederatie van de Dominicanessen van Latijns-Amerika en het Caribisch gebied) om solidair te zijn en een gemeenschap te vormen van verschillende congregaties en leken. Dat gebeurde in het gebied van Los Cacaos, op de grens met de Dominicaanse Republiek, waar veel overlevenden van de aardbeving een toevlucht zochten. De bevolking van dit afgelegen gebied groeide van 8000 naar ruim 32.000 mensen.
Wachten
Er kwamen steeds weer aanvragen uit dorpen in de regio. Telkens als we ergens aankomen ontmoeten we grote aantallen mensen die hopen genezen te worden van ziektes waar ze soms al jaren aan lijden.
We onderzoeken twintig, dertig, soms veertig of zestig mensen per dag en elke keer ontroert het me hoe deze arme mensen geduldig wachten. Ik leer dat ze niet berustend leven, maar geduldig wachten op de dag dat zij hulp zullen krijgen. Vaak is er voor ons een afdak geïmproviseerd of een andere plek klaargemaakt. Het is niet veel, maar het is gemaakt met de ogen, de handen, het hart en de middelen van de armen. Ze geven onze komst door aan anderen en geven vaak ook een kleine maar belangrijke bijdrage om ervoor te zorgen dat we geneesmiddelen kunnen blijven kopen.
Waardigheid
Ons project wil de waardigheid van de mensen hier bevorderen. Ze leven in zeer precaire situaties: zonder goed drinkwater, zonder elektriciteit of sanitaire voorzieningen. We werken voor zeven gemeenschappen, die we elke twee weken bezoeken. Er komen ook zieken van andere, meer afgelegen gemeenschappen, te voet of op de rug van een paard of muilezel. Als ik vraag hoe ze van ons bezoek gehoord hebben, antwoordden ze: &De stem van uw werk wandelt door de bergen van Haïti en zorgt voor hoop in het hart van de zieken’.
De prediking van vrouwen laat het hart geraakt worden door deze stemmen, laat zich storen door de roep van degenen die een woord van hoop en werkelijke solidariteit verwachten. Ik herinner me de vrouw met een tumor in haar mond, maar zonder geld voor de operatie, die alleen in de hoofdstad van de Dominicaanse Republiek kan worden uitgevoerd. Een groep vrouwen die ik over haar vertelde zei: &Simona, het probleem van een vrouw is het probleem van alle vrouwen, we zullen helpen’.
Kinderen in Haïti. Foto uit de folder van de dominicanessen van Latijns-Amerika en de Cariben over het project.
De prediking van vrouwen is iets meer dan alleen iets doen. Het is eerst en vooral: niet onverschillig blijven.
Gaan waar niemand gaat
Onze campagne heet &Voorzienigheid’ en ik kan getuigen dat wij elke dag zien wat ons geloof bevestigt: dat de Heer Emanuel, God met ons, is. Onze missie als dominicanessen betekent vooral: gaan waar niemand anders wil gaan, om te leven met de armen. Van daaruit moeten we ook harde vragen durven stellen over rechtvaardigheid, vrede en waarheid.
zr. Simona De Pace o.p., dominicanes van de H. Catharina
Met dank aan Antoon Boks o.p. Klik hier voor de website van CODALC
