inds ruim tien jaar herbergt een Amerikaanse gevangenis de enige dominicaanse lekengemeenschap ter wereld die geheel uit gedetineerden bestaat. De auteur van dit bericht, zuster Sara Böhmer, algemeen overste van de zusters Dominicanessen van Bethanië, was eerder deze maand bij onze medebroeders in Norfolk op bezoek. Zij was er getuige van een bijzondere gebeurtenis.
5 September was niet alleen de dag van de keuze van Bruno Cadoré tot nieuwe magister van de dominicanenorde, maar ook van de professie van twee dominicaanse leken in Norfolk, Massachusetts. Niets bijzonders, zou men kunnen denken, ware het niet dat deze twee nieuwe lekendominicanen in een gevangenis leven. De staat Massachusetts kent de doodstraf niet meer, maar mensen die heel zware misdrijven bedreven hebben, kunnen er veroordeeld worden tot &levenslang eerste graad’. Dat houdt in dat ze nooit meer kans op vrijlating hebben.
Lekendominicanen Dennis, Linton, Thomas en Michael met father Wayne OP en andere gasten na hun professie. Helemaal rechts: zuster Sara Böhmer.
Meerdere leden van de lekengemeenschap &Our Lady of Mercy’ (Onze Lieve Vrouw van Barmhartigheid) horen tot deze categorie. Rocco is een van hen. Hij vertelt ons, dat hij al vijftig jaar in het gevangenis zit, dat hij sinds zeven jaar weer een zin in zijn leven gevonden heeft door zijn bekering en nu een contemplatief leven leidt. Hij hoort bij een gespreksgroep van negen tot levenslang veroordeelden, die met elkaar onder andere over &sterven in de gevangenis’ spreken. Ook Philip maakt deel van deze groep uit. Hij was pas 17, toen hij zijn misdaad pleegde. Nu is hij 45 en heeft geen kans om ooit weer vrij te komen. Maar hij begrijpt zichzelf als &prediker van Gods liefde’, is missionair werkzaam, vertelt aan andere gevangenen zijn verhaal en hoezeer zijn leven een wending nam toen hij met Gods grote liefde en barmhartigheid in aanraking kwam.
Een voormalige dominicanes van Bethanië die later gevangenispastor werd, stond in 1998 mee aan de wieg van de dominicaanse lekengemeenschap in Norfolk State Prison. Die gemeenschap is dus om zo te zeggen een vrucht van de prediking van de dominicaan Jean Joseph Lataste, apostel van de gevangenen en stichter van de Dominicanessen van Bethanië.
Père Lataste moest in het jaar 1864 retraite geven in een vrouwengevangenis. Hij liet zich raken door deze vrouwen, van wie velen haar kind – vrucht van een verkrachting door haar baas – vermoord hadden. Hij trof vrouwen aan die geen enkele hoop meer hadden, maar hij vond ook God, die zich niet te groot achtte om tijdens de nachtelijke aanbidding een hele nacht bij deze vrouwen te blijven. Voor hem was het een diepe ervaring dat God onvoorwaardelijk van mensen houdt, en dat alleen telt, wat vandaag ís, en niet, wat gisteren was. Deze boodschap kan levens veranderen, tot op de dag van vandaag!
Met Linton en Thomas, die hun eeuwige professie aflegden, begonnen Michael en Dennis hun noviciaat. Michael is binnen de hiërarchie van de gevangenis een van de sterken, een echte &macho’, terwijl Dennis bij de zwakken hoort en in de hiërarchie helemaal onderaan staat. Gedurende de ceremonie legde Michael zijn arm om Dennis – een onvoorstelbare gebaar binnen de gevangenishiërarchie, dat Michael zijn positie kan kosten. Dít is de blijde boodschap van het rijk van God, heel concreet in een bijzondere omgeving!
Klik hier voor engelstalig artikel over de lekendominicanen van Norfolk.
