De manier die wij als kerk ons eigen gemaakt hebben, en die ons dierbaar is, is niet de enige manier om God te eren.’
Corinne van Nistelrooij OP
Vaak vertellen parochianen op huisbezoek me dat ze het zo jammer vinden dat hun kinderen helemaal niets meer met de kerk hebben. ‘Ik heb ze toch goed opgevoed, altijd meegenomen naar de vieringen’, hoor ik dan. ‘Ze zijn gedoopt, hebben de 1e communie gedaan, maar ze zeggen nu dat ze er niks meer mee hebben’.
Het kan een gevoelig thema zijn, verdrietig ook. En ik begrijp het zo goed. Want je wilt datgene wat jou goed doet, graag meegeven aan je kinderen. Je gunt ze een plek waar ze kunnen nadenken over het leven, een moment van rust, van onthaasten, waar ruimte is voor troost en verwondering, van aanvaard te zijn zoals je bent. (…)
Maar kinderen gaan hun eigen gang, maken eigen keuzes en zijn van een andere generatie. Vaak is het voor hen moeilijk om de oude geloofstaal te verstaan en de rituelen op waarde te schatten. En zo keren ze de Kerk de rug toe en vullen hun levens op een eigen manier in.
Maar ik zou die manier niet zomaar goddeloos willen noemen. God heeft aan elke levenswijze de juiste kracht gegeven. De manier die wij als kerk ons eigen gemaakt hebben, en die ons dierbaar is, is niet de enige manier om God te eren.
Fragment uit de overweging van pastor en lekendominicaan Corinne van Nistelrooij op 1 oktober 2023 in de Dominicanenkerk Zwolle. Lees hier de hele tekst.
